迢迢南海水,波浪无晨暮。一苇万里航,逢彼蛟鳄怒。
良人竟漂溺,浩荡随烟雾。海水无时枯,妾恨何由诉。
担将沃焦石,去筑良人墓。之死弗二天,秉节金石固。
茕茕膝下雏,爱惜如宝璐。尘凝玉镜台,肯怨芳年度。
床前明月光,照妾见情愫。儿大羽翼成,岂不怀乳哺。
春晖照高堂,丛萱湛晨露。母兮喜及养,母也增哀慕。
金坚金可镕,松坚松可蠹。贞哉陈母节,永言垂竹素。
修塘带长堤,柳色参云起。疏雨落高林,浅渚生春水。
文轩敞棂槛,宛在水中沚。流波荡轻华,细藻跳游鲤。
故人式相见,离别何所似。相对澹忘言,坐听流莺语。
华屋带修沱,梧竹夹雨庑。流云荡微阴,冉冉菊花雨。
张筵广乐作,彼美瑶之圃。仙人紫云裘,渥赪颜孔膴。
消摇惬中赏,且以乐嘉聚。翩然跨黄鹤,渺渺度烟渚。
张宴池馆夕,酥凝酒微冻。明月流绮疏,华灯照阴洞。
翠琯袅遗音,朱弦细成弄。徙倚桐花原,相期听鸣凤。
回塘带兰薄,曲槛映朱甍。春雨夜初至,绿波池上生。
游鱼荡清涟,细藻承落英。浩浩谢池思,悠悠南浦情。
日夕澹无语,燕坐望寰瀛。
朝发吴王城,轻舰从东下。落日荡柔橹,暮抵玉山舍。
张灯共清燕,寂寂西园夜。珠斗当层楼,银月照芳榭。
坐客盛文彦,逸气凌曹谢。鸣琴聆妙音,使我忧心写。
率意阮生狂,明晨还独驾。
山中好长日,流景丽蓬瀛。池台带兰薄,水色上帘旌。
兴言春再交,嘉鸟相和鸣。木桃源上芳,洵美粲条英。
延念顾长康,散息志虑清。岂不怀爵服,驰逐正营营。
驰逐非所慕,高情谅难并。
迟迟兮去鲁,居是邦兮,爰念父与母。临沂泗兮未济,望龟山兮有渰其雨。
津则有舟兮车则在道,先生轨辙兮孰履其武。道之不行兮命矣夫,周旋天下。
颍之水兮,其流汤汤。西汇于湖兮,灌溉我稻粱。我所居,颍之旁。
郊原孔膴兮,有枣与桑。朝耕于颍兮,夕诵于堂。于赫在上兮如轩黄。
我出而仕兮,遭世孔明,我思颍兮靡忘。颍水决兮颍善忘,颍之人兮毋亵兮饮彼牛羊。
春日迟迟,葛生蒙楚。母曰嗟予季行役,适彼乐土。
谁其知之,爰得我所。有纪有堂,筑室百堵。自堂徂基,于河之浒。
相其流泉,泉源在左。于我居处,西南其户。