初心半信术家流,百诺于兹未一酬。
一行无非占不验,北平终是命难侯。
云宵许我乘南鹄,江海教谁伴白鸥。
季主游方逢贾谊。殷勤勉为汉家谋。
有底重安土,若为轻徇流。
羞随草木腐,乐与汗漫游。
凡是性如水,固然生若浮。
勿嗤吾潦倒,天地海之沤。
金气涵秋晚,银河耿夜晴。
天涂云色淡,月浸桂花清。
露坐疑僵发,风餐欲冰羹。
壁虫不相亮,更作戒寒声。
本随驲使上长安,非到中途意便阑。为念征夫行旅苦,与生满舌绕牙酸。
至静之体首归坤,自乾德外坤为尊,吾宗有志未敢言。
至静之体次归艮,自坤德外艮为近,吾宗有志不容逊。
磊隗胸中自□山,外观更具山之间。表里相融艮机关,彼万泪随吾屹立。
堂中人与山为一,虽介于石不终日。无心聊与云俱出,傅岩沃雨商郊乾。
林然蠢尔涵殊恩,老后闲身霁后云,㟏岈深处归根□。
父母胞胎未结前,赵州识后笑南泉。
豁然道与虚空似,不道虚空似豁然。
有性非便鬨,无谋可取闲。颠毛新雪旺,脸晕旧朱悭。
槽食马怀土,栈居羊乐山。若为陶靖节,未赋鸟知还。
主人胸次风韵胜,万象皆倾如听命。开窗凝目立相招,霁月影从溪响应。
神迎气送烦此君,拜嘉有何答殷勤。棐几蒲团千兔颖,茶瓯酒椀一炉薰。
公之东矣,蜀人是恋,
潭人是羡。诏予油幢,
亟哉往殿。列城既倾,
列骑既迎。日裴月徊,
倘其未行。潭人曰噢,
吾家耋孺。不襦不袴,
莫能略顾。
鲤非悭授伋,点岂吝传参。内弃元和脚,旁求一祖心。
能容石攻玉,会使铁成金。十诀先传九,馀其默自寻。