敛板贺交亲,称觞讵有巡。年光悲掷旧,景色喜呈新。水柳烟中重,山梅雪后真。不知将白发,何以度青春。
坞木殿前空,山河泽国同。鸟闲沙影上,泉落树阴中。缆舸蒲花水,萦幡柳絮风。翛然方寸地,何事更悲蓬。
云霞千古事,桃李旧花颜。芳信沈青鸟,空祠掩暮山。香传一座暗,柳匝万家闲。那复伤神所,河昏落日间。
路入犬羊群,城寒雉堞曛。居人只尚武,过客谩投文。马怯奔浑水,雕沈莽苍云。沙田积蒿艾,竟夕见烧焚。
幽深谁掩关,清净自多闲。一雨收众木,孤云生远山。花萎绿苔上,鸽乳翠楼间。岚霭燃香夕,容听半偈还。
晨飞晚未休,兰阁客吟愁。萧飒柳边挂,萦纡花底流。声繁乍离籁,洒急不成沤。经夕江湖思,烟波一钓舟。
林栖无异欢,煮茗就花栏。雀啅北冈晓,僧开西阁寒。冲桥二水急,扣月一钟残。明发还分手,徒悲行路难。
一刹古冈南,孤钟撼夕岚。客闲明月阁,僧闭白云庵。野鹤立枯枿,天龙吟净潭。因知不生理,合自此中探。
颜凋明镜觉,思苦白云知。
沧洲迷钓隐,紫阁负僧期。(见张为《主客图》)。
亦忝受恩身,当殊投刺新。竟蒙分玉石,终不离埃尘。大谷非无暖,幽枝自未春。昏昏过朝夕,应念苦吟人。