秋风江上家,钓艇泊芦花。断岸绿杨荫,疏篱红槿遮。鼍鸣积雨窟,鹤步夕阳沙。抱疾僧窗夜,归心过月斜。
银地无尘金菊开,紫梨红枣堕莓苔。一泓秋水一轮月,今夜故人来不来。
新松□绿草,古柏翳黄沙。珮珂客惊鸟,绮罗人间花。蹙尘南北马,碾石去来车。川晚悲风动,坟前碎纸斜。
朝朝声磬罢,章子扫藤阴。花过少游客,日长无事心。回山闭院直,落水下桥深。安得开方便,容身老此林。
戍路少人踪,边烟淡复浓。诗宁写别恨,酒不上离容。燕拂沙河柳,鸦高石窟钟。悠然一暌阻,山叠虏云重。
钟声南北寺,不道往来遥。人事因循过,时光荏苒销。悬灯洒砌雨,上阁绕云雕。即是洲中柳,嘶蝉急暮条。
锡影配瓶光,孤溪照草堂。水悬青石磴,钟动白云床。树色含残雨,河流带夕阳。唯应无月夜,瞑目见他方。
官曹权纪纲,行李半舟航。浦溆潮来广,川源鸟去长。笋成稽岭岸,莲发镜湖香。泽国还之任,鲈鱼浪得尝。
盈尺知丰稔,开窗对酒壶。飘当大野匝,洒到急流无。密际西风尽,凝间朔气扶。干摧鸟栖枿,冷射夜残垆。赞月登斜汉,兼沙搅北湖。惭于郢客坐,一此调巴歈.
六十上清冥,晓缄东越藤。山光紫衣陟,寺影白云凝。湿叶起寒鸟,深林惊古僧。微风窗静展,细雨阁吟登。清韵岳磬远,佳音湖水澄。却思前所献,何以豸冠称。