獬豸霜中貌,龙钟病后颜。惨伤此身事,风雪动江山。
虎见修行久,松知夏腊高。寒堂坐风雨,瞑目尚波涛。
鹤下紫阁云,沈沈翠微雨。独坐正无言,孤庄一声杵。
同志幸同年,高堂君独还。齐荣恩未报,共隐事皆闲。访寺临河岸,开楼见海山。洛中推二陆,莫久恋乡关。
藓帻翠髯公,存思古观空。晓坛柽叶露,晴圃柳花风。寿已将椿并,棋难见局终。何当与高鹤,飞去海光中。
春尽大方游,思君便白头。地蒸川有毒,天暖树无秋。水急三巴险,猿分五岭愁。为缘知己分,南国必淹留。
幂幂敛轻尘,濛濛湿野春。细光添柳重,幽点溅花匀。惨淡游丝景,阴沈落絮辰。回低飞蝶翅,寒滴语禽身。洒岳摧馀雪,吹江叠远蘋.东城与西陌,晴后趣何新。
秖是守琴书,僧中独寓居。心唯务鹤静,分合与名疏。
暮雨啼螀次,凉风落木初。家山太湖渌,归去复何如。
绝杯夏别螺江渡,单钵春过处士斋。尝茗议空经不夜,照花明月影侵阶。