兰房晓,络纬缫丝声未了。一霎愁多少,桐阴斜压阑干小。
人悄悄,罗幕手慵开,惟恐惊栖鸟。
远树微波黯不分,阖闾城畔寄孤云。
春来尽有还乡梦,除却青山便是君。
与君握手未经时,一水空悬别后思。
心事茫茫谁共语,自持椒酒酹要离。
采香泾上黄鸟啼,藤梢掠云笋迸泥。
来时即是去时路,师向此中应不迷。
林皋叶脱风凄凄,远峰森立寒云齐。
满船离思半江月,未到五更鸡乱啼。
几家闲夜停机杼,支枕篷窗风许许。
吹尽絺香不见人,绕塘寒月濆语。
乱水声中系艇斜,月寒沽酒扣谁家。
仙源咫尺不知处,红叶吹来如落花。
天远湖南渔火稀,隔林钟磬度微微。
不知此夕幽人兴,月出僧房归未归。
江流汩汩树层层,短笠瓢空去秣陵。
依旧青山风雪里,荜门深掩一龛灯。
秀海海边葭菼秋,滇池池上云悠悠。
人心恰似此中水,一道南流一北流。