曾向幽亭一榻分,清风满座绝尘氛。丹山凤泣钩帘听,
沧海龙吟对酒闻。漠漠暝阴笼砌月,盈盈寒翠动湘云。
岁寒高节谁能识,独有王猷爱此君。
白云深锁沃州山,冠盖登临众仰攀。松径风清闻鹤唳,
昙花香暝见僧还。玄机隐隐应难觉,尘事悠悠了不关。
兴尽凡缘因未晚,裴回依旧到人间。
衔杯谁道易更阑,沈醉归来不自欢。惆怅后时孤剑冷,寂寥无寐一灯残。
竹窗凉雨鸣秋籁,江郭清砧捣夜寒。多少客怀消不得,临风搔首浩漫漫。
潇洒藏脩处,琴书与画图。白丁门外远,俗子眼前无。
楚楚临轩竹,青青映水蒲。道人能爱静,诸事近清枯。
帆影随风过富阳,橹声摇月下钱塘。
千山积雪凝寒碧,梦入枫宸绕御床。
秋江烟景晚苍苍,江上离人促去航。千里一官嗟独往,
十年双鬓付三霜。云迷楼曲亲庭远,梦绕通山客路长。
不必临风悲冷落,古来白首尚为郎。
碧溪流水泛桃花,树绕天台迥不赊。洞里无尘通客境,
人间有路入仙家。鸡鸣犬吠三山近,草静云和一径斜。
此地不知何处去,暂留琼珮卧烟霞。
长庚烈烈独遥天,盛世应知降谪仙。月里昔曾分兔药,
人间今喜得椿年。文章政事追先达,冠盖声华羡昔贤。
尊酒与君称寿毕,春风入醉绮罗筵。
东湖烟水浩漫漫,湘浦秋声入夜寒。风外暗香飘落粉,
月中清影舞离鸾。多情袁尹频移席,有道乔仙独倚阑。
几度篝帘相对处,无边诗思到吟坛。
京国久知名,江河近识荆。不辞今日醉,便有故人情。
细雨孤鸿远,西风一棹轻。暂时分手去,应不负诗盟。