南国移居有竹衙,平安消息报京华。傍篱已见新生笋,穿径还侵旧种麻。
每对此君思小阮,无由缩地与陵霞。重怀文懿归游处,啼鸟惊心泪溅花。
廛市西头别有天,芋区桃圃近相连。绕城春水鱼浮沼,负郭秋风鹤在山。
书幔影飘荷叶外,酒垆香入稻花边。主人高步瀛洲上,犹自哦诗忆辋川。
五湖秋水客南还,极目空明豁醉颜。素练平铺云梦泽,青螺半出洞庭山。
几行雁影孤帆外,万里天光一鉴间。南望八闽何处是,归心先已到乡关。
宣城太守出风尘,尽道玄晖有后身。紫禁莺花闻奏语,黄童竹马待回轮。
相逢尽话沧洲趣,乐事犹怀泗水春。重念河汾六经在,薛收曾是受诗人。
自少相从安乐窝,冬无炉火奈伊何。能将蟹眼汤吞尽,不怕龙须席冷多。
身在提撕明似拭,口当输写气犹和。寒宵得汝常安寝,一任人嘲春梦婆。
容仪脩饰色通明,出处曾占既济亨。玉乳先春资吐纳,真铅伏火抱澄泓。
襟怀倾倒卢仝碗,风韵和鸣子晋笙。若遇提撕从鼎鼐,也输涓滴润苍生。
我怀犹子在长沙,天北天南各一涯。为问同年外台使,不知何处郡丞衙。
竹林风月閒来久,湘水云烟望转赊。圣主恩深汉文帝,赐环仍与陟清华。
柏府先翁教一经,长杨赋就献明庭。皇华轺传过亲舍,楚国宗藩望使星。
万里云程初发轫,三湘秋水试扬舲。殷勤相赠无他语,记取金人背上铭。
清朝贤俊共弹冠,抱病怜君独解官。圣主恩深蒙赐告,故人情厚劝加餐。
蕲阳易得三年艾,楚泽还滋九畹兰。征雁飞飞南又北,凭传尺素报平安。
莺花三月到南州,冰雪相看一岁周。天上故人多特达,周南太史尚淹留。
海桑世事忙中变,水竹幽居梦里游。最忆去年当此夜,弟兄相与醉新篘。