杀牛惭礿祭,黍稷本非馨。斋诵真明德,何劳执礼经。
正信天龙护,邪神岂奈何。但知常念佛,灾怪自消磨。
人死猿亦亡,碧峰空崔嵬。六龙驭圆景,巨壑流红埃。
今亦看诚古,后还思悲哀。兹山俯南涧,水洁影如颓。
春筱生嫩筠,秋兰变枯荄。方新林下寺,吟此心悠哉。
有作五逆十恶业,应堕地狱受诸苦。临终遇劝念弥陀,决定超生于彼土。
不必受持方等经,解第一义明因果。紫金台现命终时,自见身于台上坐。
端想身生极乐界,莲华合闭身居内。华开见佛满虚空,水鸟树林宣法偈。
溪竹拥疏帘,溪云冷不厌。
千岩唯虎伴,一讲许诗兼。
煮茗敲冰柱,看经就雪簷。
有时开静户,寒日下峰尖。
古观春山下,寻幽似有期。
瀑清冥坐久,峰好独归迟。
客啸巢禽识,仙踪药叟知。
我来无别趣,禅性尽相宜。
一径千峰里,何人更往还。
无为无事者,白首白云閒。
酿酒担寒瀑,寻猿过别山。
岂知名利客,鞭马向秦关。
嫦娥戏仙桂,掷子落人寰。
秀颖发矫林,芳馨胜远山。
兔边甘百上,鸟外谁一攀。
月里催人老,云根伴余闲。
余霞照海甸,高翠暖湖关。
康乐不在哉,猿来空庭间。