力薄慵梳十八鬟,梦回谁与说双鸾。
鹅儿酒嫩堪成醉,云母屏凉不障寒。
芳草都从行处长,春山岂是画时残。
金鱼笺纸回文句,昨夜灯前仔细看。
谷日条风喜及晴,东皋南陇已春生。
少从剑客游三辅,老傍田家卜五行。
衣食有端终岁计,江山信美故园情。
蹉跎十亩桑阴地,惭愧花林鸟劝耕。
三杯莫惜瘦颜酡,百岁其如半去何。
炼尽少年风月在,剩留余事病愁多。
沧江倦客新黄发,空谷佳人旧翠蛾。
竺国蓬山那可问,醉乡深处且婆娑。
兰灯光里织流黄,断续柔丝断续肠。
不恨紫槽常抱月,最怜绿绮解求凰。
屏风自隔春云热,海水新添夜漏长。
宋玉多才能作赋,至今人说梦高唐。
临顿东头水竹居,路人尽识隐君庐。
墨香小研磨铜雀,芸草残编辟蠹鱼。
白首尚玄犹自苦,黄花对酒近何如。
青山尽有萧闲事,欲寄芭蕉不可书。
缸斜寒照竹,山静雨围床。
雁到秋如许,人愁夜未央。
江天将只影,霜信过重阳。
小梦知何处,三湘烟水长。
竹溪萝径自幽清,片片山衣细霭生。
薄暮园庐半烟火,高原禾黍正秋晴。
遥看绿酒悬帘卖,未办青钱挂杖行。
新月柴门牛背笛,澹云红树总诗情。
绿鬟欹堕翠蛾愁,蜡烛高烧花满楼。
箫起玉台双引凤,星回银汉一牵牛。
茱萸匣里常藏月,豆蔻枝头不作秋。
昨日江枫吹叶紫,横塘无复采莲舟。
一番秋事老芙蕖,萧飒寒生暮雨余。
村巷犬声如吠豹,邻家灯影有归渔。
重阳酒熟萸初紫,五柳霜清叶未疏。
卖赋虚名吾岂有,向来多病似相如。
朱楼翠阁碧桃花,花底春云拥路斜。
蓝水有田皆种玉,赤城无树不飞霞。
佩环犹自怜交甫,条脱何缘赠绿华。
惆怅刘郎易归去,重来何处觅胡麻。