女儿采提收船,船担水动波摇天。
春风笑隔荷花面,面对荷花更可耿。
一自煌捐弃,香足玉阶疏。
闻道西宫路,近亦绝莺与。
翠箔玉蟾窥,天街仙籁绝。
抱恨坐夜长,银氏半明减。
帘白明窗雪,负急寒威冽。
欲起理冰统,发凝指尖折。
霜韩眠不稳,愁重肠千结。
闻看胸梅梢,埋没清尘绝。
侍儿傅野约,趣伴出燃姬。
竹外花迎佩,溪边柳笑眉。
春随流水远,日度锦云迟。
拾翠人争问,含羞独有诗。
瘦腰春病不成圊,闲逐秋千荡尽衣。
香散天风兰佩隋,声摇环玉彩绳飞。
飘飘似跨双莺去,闲雅宜从月殿归。
无力尚怜扶不起,翠蛾独蹙怨斜晖。
永夜无人玉漏迟,圃圃月上海棠枝。
月留凉露芳尘暗,花弄清晖淑影移。
粉黛三千春对镜,银波万顷晓凝脂。
深闺为尔牵愁兴,坐间容光强赋诗。
秋入银壮老井梧,能言鹦鹉日相呼。
兰闺半月间鍼绵,学得崔徽一镜图。
烟迷浦口人跳稀,老松瘦竹横斜晖。
舟人鲋切苇羡美,竹叶香清蟹正肥。
醉眠篷底呼下醒,一任春风吹发影。
起来霜月白满天,淅沥蒹葭凉夜静。
书静春偏远,诗成与转賖。
看山凭书阁,问竹过遴家。
摘翠间惊鸟,烧烟晓煮茶。
无端双蛱蝶,远袖错寻花。
仙郎久未归,一归笑春风。
中涂成永绝,翠袖染啼红。
怅恨生死异,梦魂还再逢。
宝镜照秋水,明此一寸衷。
素情无所著,怨逐双飞鸿。