半载幽居太寂寥,春风送暖此良宵。深情不必旁留恋,好布罗帷笼阿娇。
桥在大业间,今日已倾圮。万古长不磨,云山并烟水。
英雄未得志,落魄有谁怜。一饭寻常事,千秋颂母贤。
古墓尚巍然,蒙茸皆宿草。经春一发生,士女争祈祷。
操技颇称良,全身苦不早。堪嗟魏老瞒,今亦同枯槁。
山寺寂无僧,空门白云冷。惟有寒松枝,悠然照潭影。
戏马台边风色寒,黄河昼夜水瀰漫。椎心每恨英雄尽,放眼还知天地宽。
宴设鸿门王气在,烟销秦阙霸图残。知几亚父身先死,不见阴陵行路难。
吕梁篱落走鸡豚,小泊扁舟日已昏。极目黄流来汴泗,有情明月匝烟村。
堤长柳密巢归鸟,水急风高浪打门。此去彭城知不远,凭今吊古我思存。
孺子遗踪何处寻,进贤门外树森森。登堂展拜情维系,过墓倾心敬自深。
剩有黄鹂鸣院落,还来云影覆山阴。章江积雨增愁思,此日新晴爽客襟。
早衙已放又清歌,文采风流孰若何。别圃娱情多典册,疏篱适兴杂藤萝。
秋容包灿迷鸿雁,园菊英含续芰荷。饱德霏霏谈论爽,如观大匠斧高柯。