扶风家学属渊泉,刺史分符继起贤。坐啸名篇词典要,十春佳咏语轻圆。
虞山蒙幸腾飞盖,琴水邀荣泛画船。今日远人寻旧好,抠衣铃阁拜君前。
贤守公馀雅宴开,荷香馥馥入蓬莱。骅骝与座称仙吏,樗栎趋陪愧钝才。
纬武经文资妙略,民胞物与广滋培。萍踪将返琴川棹,铃阁新吟切溯洄。
汉帝中兴握赤符,先生恬澹隐名区。羊裘自是林泉物,龙德原非将相徒。
不学淮阴遭戮辱,岂同尚父预匡扶。高踪卓绝横今古,瞻拜桐江感叹俱。
策马昭关道,投鞭吊昔贤。荒庭多鼠雀,古屋饱云烟。
覆楚勋劳浅,强吴智略全。英雄精爽在,瞻拜一凄然。
山踞浙流顶,波声耸独尊。帆樯移野浦,钟磬出烟村。
脩竹凉风咽,巨鱼暑气吞。层巅一矫首,海面见云根。
泉不因人热,渊源自古今。名流耽韵致,智士悦清音。
径有烟霞趣,亭无鸟鼠侵。浮生徒碌碌,谁自涤凡心。
两峰舟少阻,精舍可桥通。竹映阶苔绿,桃侵佛幔红。
心萦章贡外,情寄笑谈中。坐久愁烦渴,供茶爱远公。
客路将几月,舟行见大孤。时和花烂熳,景淑鸟飞呼。
径有烟霞气,村无市井夫。旷观多乐趣,何事苦嗟吁。
庐山何峻极,一望尽苍清。不辨松杉色,谁闻钟磬声。
飞崖悬瀑布,幽谷语春莺。堪羡岩栖士,空馀人世情。
佳名由帝子,千载尚馀芳。带水来章贡,群山拥豫章。
楼台誇壮丽,鱼鸟焕清光。粉壁多词翰,风流孰擅长。