谁把琵琶清夜弹,香山静听谱无难。江州自古成佳话,亭上于今美大观。
湓浦新流春涨碧,匡庐徐转朔风寒。游人不乏留题兴,孰擅骚情踞坫坛。
一柱巍然秀不顽,近邻彭泽达沙湾。吴花带雨参差媚,楚柳迎风次第班。
屈子行吟伤放废,渊明归赋爱投閒。劳身未赴安恬计,且向名山几度攀。
江南二月好风光,杏蕊桃花间绿杨。是处芳堤嘶牧马,谁家红粉盼孤航。
永嘉时过人皆尽,建业潮来波自扬。物理静观多变幻,长歌差胜奏笙簧。
尺土无阶起沛丰,大风一曲压群雄。秦关约法成王业,楚国抡材卫帝宫。
远引留侯悲鸟兔,矜功韩信困牢笼。堪怜戚氏终人彘,智略何曾事事工。
鸿门不用业成灰,碧血孤忠蓄夜台。落日兔狐眠宿土,新秋猿鹤叫馀哀。
虹光闪烁凌云汉,鼠窃卑污没草莱。传道英灵能显晦,登临纪异愧无才。
学士风流不可名,暮云犹著古贤声。衣冠渺渺成黄土,松柏萧萧散紫英。
几见骑鲸寻皓月,当年披锦酌飞觥。遥遥岁序还思敬,祠宇重光俎豆情。
姑孰江头暂置邮,凉风萧飒胜三秋。燃犀韵事归何处,披锦诗人迹尚留。
广济刹边松树古,峨嵋亭畔晚烟浮。六朝霸业成残垒,惟见茫茫水北流。
湖水春来泛碧波,伊人暌隔怅如何。梅花著露香还艳,竹叶临风色自和。
形影莫亲凭梦寐,中情频写寄诗歌。鱼书忽喜今宵到,复值堂前好月过。
十载驱驰万里程,鸡林自昔饮香名。欣瞻霁月光风度,得慰苍葭白露情。
博爱已徵钦古道,赠言端可重生平。回舟再谒吟诗处,错落珠玑映水明。
养成羽翼在雕梁,掠水穿花技本长。舌口澜翻惊午梦,好风吹到竹方床。