绣帘压地花阴阴,凤钗绾髻双黄金。飞丝千尺不堕地,绝似江南游子心。
宝奁百刻烟如缕,暗掷金钱卜神女。樱桃子熟人未归,蔍葱花开泪如雨。
墨池帽脱管城子,璧府罄折徂徕公。玉关金锁掣玄豹,铜台瑶柱蟠苍龙。
星霜鬓眉遽如许,铁石肝胆将谁同。丈夫受命当伛偻,天子法驾行东封。
杨花梦觉春阴阴,凤钗绾髻双黄金。守宫血冷臂如削,豆蔻茧红愁正深。
罗衣熨帖沉烟缕,恨身不作双飞羽。芭蕉心折郎未归,蔍葱花开泪如雨。
西陵渡口山日出,芦芽青青柳枝碧。龛山赭山潮东来,黄郎刺船水如席。
劝君劝君迟渡江,柳条贯鱼赪尾双。治鱼沽酒待明月,人生莫作轻离别。
记得天台雁宕归,满山松露湿人衣。十年眼底无林壑,今日画图看翠微。
绿章朝帝驾云车,白鹤从天下玉除。赤壁已无身后梦,丹丘应有寄来书。
五鬣松阴秋落落,三花树影夜疏疏。琴心三叠蓬莱浅,两翼刚风响佩裾。
浣花溪头车骑发,镜湖影里画图开。有客相寻草堂去,何人却棹酒船回。
是处山林有真隐,如此风尘无好怀。青袍不似黄冠乐,二老风流安在哉。
七月仙舟溯大江,满江花雨送飞幢。琳琅金■笔五色,天宝龙光剑一双。
春透桃花青海浪,秋涵桂树白云窗。别离最苦东曹掾,醉倒沙头玉两缸。
十二城楼面面开,登高送远兴悠哉。玉虹万丈横银海,白雁千行下弩台。
漂泊自怜能赋客,艰难谁识济川才。长江不作东南限,拱北楼头画角哀。
析木天清泰运开,五陵佳气郁崔嵬。楼船尽向东溟去,天马新从西极来。
一统王春行四岳,六符星象正三台。会同馆客多如雨,说道黄金又筑台。