茫茫天意何须问,多事灵均。杳矣南冥。倏忽何如浑沌情。
树犹如此花无奈,老去春心。遁去天形。风雨偏宜午夜闻。
信有千秋业。漫吟望低垂,平居故国。当年悔轻出。
竟无补丝毫,手残萧律。江南江北。幸司马、文章助得。
到而今、破碎苍茫,老眼揩来皆血。
春色。浓于新酒,六十韶光,都成陈迹。天街风月。并辔火城灯夕。
剩疏篱围住,数椽三径,换取舞筵歌席。且掀髯上寿,尊前新词晚节。
忍说平成业。直我亦何辞,大夫亡国。带经荷锄出。
原不问新来,谁调凤律。东西南北。算尘鞅、欲归便得。
恨指谈、半百年华,剩有鬓丝腔血。
草色。门前新绿,取次原无,马尘车迹。灌园岁月。谁共莺花晨夕。
喜春来健在,先生杖履,笑置后车前席。有东轩长老,年年来陪佳节。
渤海澜翻,书生老去,掀髯且进春醪。升平门内,酒兴不妨豪。
遥想齐眉弄抱,灯夕近、烛影红摇。休枨触,公车去国,万卷付林皋。
劳劳。应笑我,缡褷倦羽,也逐狂飙。奈重闻天乐,苦忆箾韶。
十载湖边风月,都输与、管领招邀。姑订约,南山北海,黄发待吾曹。
寒光满马,忆当年此日,晓趋金阙。涧怨林愁庭院旧,重扫酿春晴雪。
钜野狐鸣,鼎湖龙去,催换红羊劫。停杯未举,酒肠寸寸愁结。
归来绝塞穷边,劳筋暂放,江汉催行客。竖子英雄平等看,嬴得数茎华发。
梦绕中原,诗寻永夜,岁鼓声声歇。朝元旧谱,几人守抱残缺。
晨星又摘。千里惊孤客。回首处,槐阴碧。燕云清梦断,湘水归帆急。
双鬓白。年来已是悲凉极。
中岁支离日。未许茅檐蛰。祝我语,墨犹湿。故人何以报,皎皎间关迹。
愁万叠,死生离别天南北。
画图分展,是祈年旧日,翠华莅止。几面新妆回倦眼,羞入绮罗丛里。
矮树编栏,平沙糁径,夜色凉如水。孤行淡月,照人一榻愁倚。
耳畔豪竹哀丝,声声入破,拍手成狂喜。光怒长庚谁看取,剪剪芦苗风起。
古木惊鸦,荒塍趯兔,半作萧森意。草遮磴吟,怀索向何处。
万株古柏参天,宫鸦依旧声声噪。平沙浅草,盘筵占地,当年驰道。
方土分明,社原未屋,夕阳犹照。仰皇居咫尺,梦迷阊阖,黍离恨,翻新稿。
九载江湖枯槁。染缁尘、酒襟诗抱。凉阴却坐,游人细数,谅无同调。
花鸟闲情,图书结习,平生剩有。奈苍茫老眼,踌躇禁闼,荷心评校。
急管繁弦朝复暮。节促音哀,换予霓裳谱。多少师师携举举。
可怜谁与教歌舞。
粉墨无端眉黛污。伎奏西凉,又羯渔阳鼓。人海茫茫回首处。
酒边几度听金缕。
重寻好梦已无痕。妆阁换帘旌。檀郎襟上尘涴,小婢尚依人。
锦瑟畔,玉钗声。到而今。相思刻骨,泪落无言,空对朝昏。