明虹收雨。两桨能吴语。人在江南荷叶浦。采得苹花无数。梦中舞燕栖鸾。起来烟渚风湾。一点愁眉天末,凭谁划却春山。
桃红抱城东,武山排闼入。杲日出扶桑,橘红蘸溪湿。
公退倚朱栏,万象俱收拾。无数唤舟人,沙头雁行入。
使君袖里玉渊虬,曾截蛮江江上流。
海立山摇三尺外,风盲雨怪一时休。
民元不许佩牛犊,客政何刀弹蒯缑。
遮莫尘清便回使,青山犹赦郅支头。
华裾客子袖文过。jm
全宋诗卷三二九一
岩青树绿坱兮轧,涧落云寒折以清。
二月山礬九月桂,江南处处得闲行。
瞌睡从何来,譬若风雨至。
曲几不待凭,虚棂那暇寄。
应人眉强撑,伸手扇已坠。
径游华胥国,欲见混沌帝。
齁齁自成腔,兀兀更有味。
息疎疑暂醒,气窒还扶醉。
儿童俗恼翁,摇膝问某字。
吻间仅一答,言下已复寐。
杂然拍手笑,欲嗔嗔不遂。
何曾参佛祖,先会点头意。
何曾逢曲车,流涎已沾袂。
不省罗短长,谁能问兴替。
阴天百怪舞,开口辄差异。
三百六十日,何似长瞌睡。
城西路平夷,五更近水南。
旭日明高冈,瑞烟锁丛杉。
时和岁丰稔,归人多醉酣。
仙台玉箫声,对景思鸾骖。
佻红抱城东,武山排闼入。
杲山出扶桑,橘红蘸溪湿。
公退倚朱栏,万象俱收拾。
无数唤舟人,沙头雁行入。
驾言出北门,长桥拱门外。
双溪东西来,到此而始汇。
人言似章贡,玉虹夹其背。
拟作合江亭,景物无小大。
门前杨柳树,长系波头船。
隔岸几人家,青林吐炊烟。
飞鸟逐林间,游间跃深渊。
物各适其性,於人胡不然。