碧江头与白云门,别后秋霜点鬓根。长记学禅青石寺,
最思共醉落花村。林间竹有湘妃泪,窗外禽多杜宇魂。
未棹扁舟重回首,采薇收橘不堪论。
病多慵引架书看,官职无才思已阑。穴凤瑞时来却易,
人龙别后见何难。琴樽风月闲生计,金玉松筠旧岁寒。
早晚烟村碧江畔,挂罾重对蓼花滩。
国风千载务重华,须逐浮云背若耶。无地可归堪种玉,
有天教上且乘槎。白纶巾卸苏门月,红锦衣裁御苑花。
他日成都却回首,东山看取谢鲲家。
展开阅读全文
秋风汉北雁飞天,单骑那堪绕贺兰。碛暗更无岩树影,
地平时有野烧瘢。貂披寒色和衣冷,剑佩胡霜隔匣寒。
早晚横戈似飞尉,拥旄深入异田单。
钵略城边日欲西,游人却忆旧山归。牛羊集水烟黏步,
雕鹗盘空雪满围。猎骑静逢边气薄,戍楼寒对暮烟微。
横行总是男儿事,早晚重来似汉飞。
不将桂子种诸天,长得寻君水石边。玄豹夜寒和雾隐,
骊龙春暖抱珠眠。山中宰相陶弘景,洞里真人葛稚川。
一度相思一惆怅,水寒烟澹落花前。
金鼎光辉照雪袍,雒阳春梦忆波涛。尘埃满眼人情异,
风雨前程马足劳。接塞峨眉通蜀险,过山仙掌倚秦高。
别来无限幽求子,应笑区区味六韬。
莫学区区老一经,夷门关吏旧书生。晋朝灭后无中散,
韩国亡来绝上卿。龙变洞中千谷冷,剑横天外八风清。
好携长策干时去,免逐渔樵度太平。
琵琶峡口月溪边,玉乳头佗忆旧川。一锡冷涵兰径路,
片帆香挂橘洲烟。苔封石锦栖霞室,水迸衣珠喷玉蝉。
莫道翩翩去如梦,本来吟鸟在林泉。
秋池云下白莲香,池上吟仙寄竹房。闲颂国风文字古,
静消心火梦魂凉。三春蓬岛花无限,八月银河路更长。
此境空门不曾有,从头好语与医王。
秦树朦胧春色微,香风烟暖树依依。边城夜静月初上,
芳草路长人未归。折柳且堪吟晚槛,弄花何处醉残晖。
钓乡千里断消息,满目碧云空自飞。