谁如南浦傲烟霞,白葛衣轻称帽纱。碧玉蜉蝣迎客酒,
黄金毂辘钓鱼车。吟歌云鸟归樵谷,卧爱神仙入画家。
他日凤书何处觅,武陵烟树半桃花。
孤云无定鹤辞巢,自负焦桐不说劳。服药几年期碧落,
验符何处咒丹毫。子陵山晓红云密,青草湖平雪浪高。
从此人稀见踪迹,还应选地种仙桃。
岐山高与陇山连,制锦无私服晏眠。鹦鹉语中分百里,
凤凰声里过三年。秦无旧俗云烟媚,周有遗风父老贤。
莫役生灵种杨柳,一枝枝折灞桥边。
几年帝里阻烟波,敢向明时叩角歌。看尽好花春卧稳,
醉残红日夜吟多。印开夕照垂杨柳,画破寒潭老芰荷。
昨夜前溪有龙斗,石桥风雨少人过。
铸时天匠待英豪,紫焰寒星匣倍牢。三尺何年拂尘土,
四溟今日绝波涛。雄应垓下收蛇阵,滞想溪头伴豹韬。
惜是真龙懒抛掷,夜来冲斗气何高。
长竿一系白龙吟,谁和驺虞发素琴。野客碧云魂易断,
故人芳草梦难寻。天从补后星辰稳,海自潮来岛屿深。
好向明庭拾遗事,莫教玄豹老泉林。
白玉堆边蒋径横,空涵二十四滩声。老无征战轩辕国,
贫有茅茨帝舜城。丹凤昼飞群木冷,一龙秋卧九江清。
时人莫笑非经济,还待中原致太平。
鸟尽弓藏良可哀,谁知归钓子陵台。炼多不信黄金耗,
吟苦须惊白发催。喘月吴牛知夜至,嘶风胡马识秋来。
燕歌别后休惆怅,黍已成畦菊已开。
三皇上人春梦醒,东侯老大麒麟生。洞连龙穴全山冷,
窗透鳌波尽室清。计拙耻居岩麓老,气狂惭与斗牛平。
谁人为向青编上,直傍巢由写一名。
流水物情谙世态,落花春梦厌尘劳。(《贻僧》)
织槛锦纹苔乍结,堕书花印菊初残。(《宿西溪隐士》)
光阴老去无成事,富贵不来争奈何。(《途中》)
眠云无限好知己,应笑不归花满樽。《入关》,
以上并《吟窗杂录》