不将桂子种诸天,长得寻君水石边。玄豹夜寒和雾隐,
骊龙春暖抱珠眠。山中宰相陶弘景,洞里真人葛稚川。
一度相思一惆怅,水寒烟澹落花前。
耿耿银河雁半横,梦欹金碧辘轳轻。满窗谢练江风白,
一枕齐纨海月明。杨柳败梢飞叶响,芰荷香柄折秋鸣。
谁人更唱阳关曲,牢落烟霞梦不成。
琵琶峡口月溪边,玉乳头佗忆旧川。一锡冷涵兰径路,
片帆香挂橘洲烟。苔封石锦栖霞室,水迸衣珠喷玉蝉。
莫道翩翩去如梦,本来吟鸟在林泉。
秋池云下白莲香,池上吟仙寄竹房。闲颂国风文字古,
静消心火梦魂凉。三春蓬岛花无限,八月银河路更长。
此境空门不曾有,从头好语与医王。
鸟尽弓藏良可哀,谁知归钓子陵台。炼多不信黄金耗,
吟苦须惊白发催。喘月吴牛知夜至,嘶风胡马识秋来。
燕歌别后休惆怅,黍已成畦菊已开。
白玉堆边蒋径横,空涵二十四滩声。老无征战轩辕国,
贫有茅茨帝舜城。丹凤昼飞群木冷,一龙秋卧九江清。
时人莫笑非经济,还待中原致太平。
长竿一系白龙吟,谁和驺虞发素琴。野客碧云魂易断,
故人芳草梦难寻。天从补后星辰稳,海自潮来岛屿深。
好向明庭拾遗事,莫教玄豹老泉林。
铸时天匠待英豪,紫焰寒星匣倍牢。三尺何年拂尘土,
四溟今日绝波涛。雄应垓下收蛇阵,滞想溪头伴豹韬。
惜是真龙懒抛掷,夜来冲斗气何高。
几年帝里阻烟波,敢向明时叩角歌。看尽好花春卧稳,
醉残红日夜吟多。印开夕照垂杨柳,画破寒潭老芰荷。
昨夜前溪有龙斗,石桥风雨少人过。
岐山高与陇山连,制锦无私服晏眠。鹦鹉语中分百里,
凤凰声里过三年。秦无旧俗云烟媚,周有遗风父老贤。
莫役生灵种杨柳,一枝枝折灞桥边。