藏竹永和字,浣花天宝诗。
清江入舟楫,忍泪别僧持。
昨日豆花篱下过,忽然迎面好风吹。独自立多时。
罨画层波蕙草荒,冷云客雁两回皇。
梅花到得吹成雪,尽是清愁不是香。
上池入寺见承平,影落南州迹易陈。
手把黄花看新雁,风烟愁杀旧京人。
平旦梅花契冷红,越香何限水流东。
陈年翠袖新年恨,尽在吹香笑语中。
风勒江云雪未匀,梦寒不到碧梅春。
破帆又指鞠城近,漠漠平沙落雁频。
谁家池馆静萧萧,斜倚朱门不敢敲。
一段好春藏不尽,粉墙斜露杏花梢。
连雨疏蓬不耐关,脩眉如失更晴悭。
越王故国无人问,艇子穿花自往还。
侨装结束烂花衣,采藿兰娘釂翠卮。
三五二八月皎皎,东西南北草离离。
非君之故岂妄集,对酒不狂无乃痴。
口住山间省前梦,而今不似洛阳时。
白鹭悠悠去不还,渚云汀草一生闲。
暮年不入西州路,空倚梅花说住山。