读书知姓名,心死非貌敬。昭回不在小,中天揭西柄。
空山三木榻,绿满风雨径。岁寒毋忘我,细意匡山咏。
今古纷分孰控抟,太平方寸豁忧端。
后千年去人何似,外九州来天更宽。
风雨南山飞霹坜,江湖北斗挂阑干。
要知元命真消息,沧海神龙自屈蟠。
展开阅读全文
君不见未央前殿罗九宾,汉皇南面呼韩卧薪尝胆。
无人作歌继大雅,至今遗恨悲昭君。
丙殿春闲斗冯傅,掖庭新花隔烟雾。
票姚枉夺燕支山,玉颜竟上毡车去。
人生流落那得知,不应画史嫌蛾眉。
痴心只共琵琶语,归梦空随鸿雁飞。
穹庐随分薄梳洗,世间祸福还相倚。
上流厌人能几时,后来燕啄皇孙死。
野狐落中高台倾,宫人斜边曲池平。
千秋万岁总如此,谁似青冢年年青。
雨过条风着柳芽,淡黄浅绿嫩如花。
陂湖漾漾初侵路,蜂燕纷纷各理家。
带郭园林仙苑近,送春船舫绣帘遮。
芸窗倦倚何山翠,暖霭轻笼日脚斜。
大泽沾荒裔,灵山识老臣。
微茫云外迹,衰病瘴中身。
湿草寒碑夕,晴花午殿春。
高檐风雨断,犹避六丁神。
一水来不极,两山青欲连。
夜雨瀑初涨,昨云路难缘。
此宁有人迹,四顾风竹喧。
渡桥复何归,倚崖桃初然。
展开阅读全文
大哉天地间,品类不可齐。
谁为好事人,貌此县度西。
松花琐碎沙草肥,是间可牧羊千蹄。
可怜群鹿正走险,或尔剥割衣其皮。
啜湩树桦尚有理,穴{左宁右页}插齿吁何为。
吾闻中原全盛时,重译解辫朝京师。
怀主象胥饬乃事,幻人诡伎何能奇。
煌煌烈祖鉴古作,玉斧画地分华夷。
羌浑何者宅荥洛,蠕蠕异类方纷披。
或为盘瓠孙,或为天狼妻。
冠带之国尽狐兔,玉门万里那得知。
还君此画双涕洟,愿赋周官王会诗。
北去初无恙,传疑路不通。
戈鋋亭障密,榜牍训辞工。
落日鸟飞急,空山花自红。
若为能诅盗,桑匕斗星中。
将军英爽冠人豪,眼底山河累宝刀。
青女护香天亦悮,黑龙饮渭数何逃。
当时僧说松楸犯,今日人推阀阅高。
珍重王孙方鼎贵,莫将歌舞替征袍。
半世生群盗,穷年见乱离。出门偏念母,挟策欲干谁。
雪重人踪绝,山寒火气低。平时来往地,满目尽忧疑。