有炜遵彤管,无嫌各紫枢。
清心能敏悟,雅性谢骄舒。
奉诰期鸾彩,传经嘱凤雏。
妙年仙格迅,琬琰不胜书。
僧之饮酒,地狱咫尺。
此僧饮酒,天龙辟易。
僧之饮酒,背面抵讳。
此僧饮酒,口角觱沸。
披毛带角即不理,倒阶卧路而已矣。
一生般匿名几杯汤,个是逃禅真法子。
不忧兜率不着渠,只忧兜率无洒酤。
临行自谤不羞耻,至今留与人画图。
画图得龙眠,画形妆画意。
君看阿堵中,如如元不死。
是卧是死谁得知,手中尚记携鸱夷。
翻倒海不救渴,安得余沥流於斯。
我观此僧面孔真滑稽,醉中定解草圣并赋诗。
当其幕天席地时,惜无人以笔墨随。
纷纷散圣今何为,赖有一醉留其奇。
君不见夜雨闭门难学柳下惠,又不见背水置阵古来惟有韩将军。
半曲生群盗,穷年见乱离。
出门偏念母,挟策欲干谁。
雪重人踪绝,山寒火气低。
平时来往地,满目尽忧疑。
贔屭窗前石,参差类虎螭。
秋晴藓可剥,岁晏竹相宜。
要自山川出,那知陵谷移。
摩挲群玉瘦,风助马王悲。
翔龙下卷江东土,孙郎初得桥家女。
桥家本自重曹瞒,只鸡斗酒空酸楚。
衿情正用留阿瑜,尚得人前称肺腑。
百年王气竟销沉,妙写丹青娇欲语。
香闺搦管记何书,并蔕芙蓉按花谱。
那知不是未嫁时,本末无从勘彤史。
词人多事管闲愁,铜雀纷纷底歌舞。
儘强被发向黄垆,只与东阿传洛浦。
人为五行精,二气相循环。
阳明发天秀,隐约超龙蟠。
如何椒兰芳,苦厄萧艾繁。
良玉必火浴,利刃因崖刓。
大钧虽无垠,岳降亦甚难。
冬郊见初晴,空林夕阳软。
归牛无人驱,欲涉行转缓。
新藁明屋山,失喜鹊争唤。
绝胜门外人,流冗及岁乱。
安识东塘路,言寻槜李船。
鱼盐千古地,吴越一家天。
梦觉何为者,行藏不偶然。
半溪疏竹影,相送海云边。
顾陆风流几夕阳,桑畴麦陇自凄凉。
山从地尽云垂海,水共天浮日射洋。
门卒何年隐吴市,啬夫当日爱桐乡。
蚁封未敢夸荣策,芳草无人且自芳。
艺木东皋下,新荣冒水涯。
锦机分箔闹,青子亚枝斜。
犊角初生笋,龙须正引瓜。
吸清双玉井,留客品尝茶。