照灯白发感秋新,矍铄三朝老逸民。身后文章吾辈事,樽边风雨夙山因。
每怀季子流清涕,但种梅花作好邻。东郭南湖遗献尽,鲁灵光殿此嶙峋。
妾身娼家贱,上蒙贵官眷。爱妾妾所知,妾身荣辱官主持。
贵官何人,贵官昌平侯,银渠琐甲金兜鍪。挈兵备边去,声名赫赫边关头。
春花再妍,秋月再员。贵官不归,妾身有谁?屏我粉黛,结我裙带,要使官来无妾疑。
彼衅祸者土木,天子听谗,贵官赐戮。大市日惨飞沙黄,铁绁累累刀琅琅。
冤哉乎忠良,妾不得上叩九阍,为官辨罪开覆盆。
莫言来无益,转使妾相累,妾已办所事。公先行,妾随至,公死忠,妾死义。
墨面缟裳,断续泪行。吮血缝颈,抽针线长。为公完父母遗体,妾有吴练,洁白生茜,含笑而缢公之旁。
事在前明天顺朝,贵官曰杨娼女高。娼女高三北京产,寓园记之名始阐。
西南门,杨官坟,下有芜草,上有蝴蝶同心魂。
诗无尘土气,味隽抵江瑶。直嗣中州响,应悲下里嚣。
贞篁何损媚,太璞本无雕。祗惜筝琶耳,无能辨大韶。
花般姊妹,藕般心慧,楼上绣针穿未。酣红不是段家妆,恁一面、恼人容易。
弦鹍轸好,笛鸾孔小,二变五声闲理。更烧六一写香笺,合寄与、微云佳婿。
砀乎芒乎,其苍苍乎。泗乎沛乎,其濊濊乎。绵崷崒其阻上骧乎,云击兰楫以晚汰乎。
走蠹纵横满榻书,借杨作幕看风梳。定中醉眼撩尘马,病后禅心谢墨猪。
系带已无吴子剑,堆槃但有庾郎蔬。敢辞万里栖卑牖,旧辙关山乱草淤。
月不落,星不明,庭叶不多微有声。中宵不睡对残烛,人影当门烛光绿。
开门欲晓星月低,枯桐照井烟凄迷,天风袅袅吹萝衣。
江澜不动月气定,上云下沙一白净。银虬挂角衔大珠,十丈梅花倚天镜。
对屏一岫烟为髫,松钗横作翡翠翘。古仙鹤氅吹琼箫,客来置酒阑干高。
阑干倒映万仞渌,照梦鸥边有红烛。烛残月堕露飘衣,香海西风荡平绿。
鹪鹩谋一饱,绕树看环飞。守命惩奢欲,驯天养逸机。
鸡埘无稻粒,凤铩有苔衣。托室巢能稳,翀霄未敢希。
分营互犄角,声势何其雄。撄山但坚守,不偾即大功。
奈何举动轻,忍视流血红。费縻千辆银,散漫难诘穷。
特编奖赏书,奏报相弥缝。遂使市侩名,滥隶官籍中。
群公面目存,清夜试扪衷。