天际婵媛帝子灵,君山云白竹烟青。五更凉雨沉秋雁,一叶西风下洞庭。
涕泪尊前孤剑泣,悲歌水上大鱼听。年来苦作伤心梦,愁向湘川夜夜醒。
朝事惊心累叹欷,君胡掉首向岩扉。朝辞帝女过巫峡,夜唤湘累下秭归。
归后江潭几秋树,山中日月尽春晖。彝陵郭畔匆匆语,目极神州涕满衣。
驱马金台下,惊风荡古愁。燕昭今已矣,易水日悠悠。
霸业关山影,边心草木秋。危冠竦长剑,岁暮此淹留。
牢落悲生事,登临愧赋才。孤烟明断苇,寒日过空槐。
木落人归早,风多雁叫哀。独怜迟暮感,幽草与裴徊。
城阙旧神州,崔嵬迥隔愁。高甍丽朱瓦,大道俯青楼。
白马五陵侠,黄金四姓侯。由来歌舞地,慷慨足烦忧。
夜迥星辰泣,悲凉斫地歌。头颅仇血在,世路苦心多。
雨散千场博,云飞四海波。时艰思用汝,相看日摩挲。
易尽别时泪,难堪去后伤。西风武陵郭,木叶洞庭霜。
晓梦明河耿,离忧湘水凉。莫搴兰蕙草,岁岁只孤芳。
江干踏黄叶,问讯草堂幽。林樾空凄感,风霜正未休。
疏花饶晚色,香茝足离忧。寂寞千秋意,相看对茗瓯。
寄公今惠远,一卧虎溪深。黄叶堆诗卷,白云栖道心。
香龛松树底,梵语奈花阴。我法忘龙象,翛然猿鹤吟。
西风雁满滩,霜意作新寒。瑶瑟空堂寂,湘皋蕙草残。
星辰曾昨夜,镫烛此凭栏。世外寻幽隐,相逢一解颜。