稻水千区映,村烟几处斜。
泠风低起树,轻浪细浮花。
鸟雀深深圃,凫珣浅浅沙。
社歌声不绝,于此见年华。
展开阅读全文
我有安乐处,名为建德乡。
唱于风起籁,虚白月生光。
自谓青云馆,何惭绿野堂。
傍窗低竹几,临水小绳床。
居士斋时卧,先生醉后狂。
眼前无异物,身外有余粮。
蔬食寻常饭,荤腥间或尝。
净神三遍咒,暖室一炉香。
念念归真境,心心向道场。
世间安饱事,一切不思量。
饱罢披书便理瓜,闲中谁道没生涯。
遣情亦要宽沽酒,醒睡还须窄煮茶。
细草篱根侵病菊,古苔阶面覆残花。
傍人不解侬家事,只道贪闲不管家。
展开阅读全文
是时天气炎,人事难调摄。
饮水过于寒,饮汤过于热。
得君之所惠,清净如油洁。
不用脱巾漉,不用置篘{敝瓦}。
亦不用多人,夫妇西廊月。
一盏四肢畅,两盏百情灭。
三盏即醺醺,五藏皆融泄。
本不爱贪杯,独醒难过日。
松院袈裟苇岸罾,太湖渔父虎丘僧。
因君来约同相访,月好风清能不能。
别来多雨更多风,野水苍茫浸碧空。
惆怅数枝憔悴柳,不堪持赠胆瓶中。
北屋连江面远峰,水禽山鹿谩相从。
径因待月还宜曲,门为藏春再设重。
雨暗蘼芜分绿锁,天晴杨柳借云封。
攻琴乐酒年来癖,更好垂帘称懒慵。
曾骑竹马妄追风,经世衰荣约略同。
俱是贱人牛口下,未离故态雁行中。
漏鼓无声清露寒,西楼残月夜漫漫。
飞觞莫讶花催急,世界宜横醉眼看。
三间破屋两间空,廊壁萧然西复东。
惨恻岂宜愁坐客,清虚聊称病眠翁。
敢将道义夸汾水,惟有诗歌抵雒中。
客到消闲无一物,竹窗明月柳桥风。