月午篱南道,前村半隐林。田翁独归处,荞麦露花深。
清无车马尘,深洞百花春。鸡犬疑沾药,耕桑似避秦。登山采樵路,临水浣纱人。若得心无事,移家便卜邻。
石屏苔色凉,流水绕祠堂。巢鹊疑天汉,潭花似镜妆。神来云雨合,神去蕙兰香。不复闻双佩,山门空夕阳。
行人倦游宦,秋草宿湖边。露湿芙蓉渡,月明渔网船。寒机深竹里,远浪到门前。何处思乡甚,歌声闻采莲。
清苦月偏知,南归瘦马迟。橐轻缘换酒,发白为吟诗。水色西陵渡,松声伍相祠。圣朝思直谏,不是挂冠时。
万里访遗尘,莺声泪湿巾。古书无主散,废宅与山邻。宿草风悲夜,荒村月吊人。凄凉问残柳,今日为谁春。
偶逐星车犯虏尘,故乡常恐到无因。五原西去阳关废,日漫平沙不见人。
庐江城外柳堪攀,万里行人尚未还。借问景阳台下客,谢家谁更卧东山。
欲暮候樵者,望山空翠微。虹随馀雨散,鸦带夕阳归。穷巷长秋草,孤村时捣衣。谁知多病客,寂寞掩柴扉。
芳草离离思,悠悠春梦馀。池亭千里月,烟水一封书。诗想怀康乐,文应吊子胥。扁舟恋南越,岂独为鲈鱼。