香味清机仙府回,萦纡乱石便流杯。春风莫泛桃花去,恐引凡人入洞来。
千万云间丁令威,殷勤仙骨莫先飞。若逢茅氏传消息,贞白先生不久归。
犬入五云音信绝,凤楼凝碧悄无声。焚香古洞步虚夜,露湿松花空月明。
松杉风外乱山青,曲几焚香对石屏。空忆去年春雨后,燕泥时污太玄经。
石桥春涧已归迟,梦入仙山山不知。柱史从来非俗吏,青牛道士莫相疑。
泠然御风客,与道自浮沉。黄鹤有归语,白云无忌心。药炉经月净,天路入壶深。从此分杯后,相思何处寻。
寂寞对衰草,地凉凝露华。蝉鸣月中树,风落客前花。山馆无宿伴,秋琴初别家。自怜千万里,笔砚寄生涯。
斜日出门去,残花已过春。鸟声穿叶远,虎迹渡溪新。入洞几时路,耕田何代人。自惭非避俗,不敢问迷津。
雁池衰草露沾衣,河水东流万事微。寂寞青陵台上月,秋风满树鹊南飞。