叠嶂趋涧谷,一岭袈裟名。年年颜色处,秋风锦绣屏。
维舟西昌城,秋色净闾闬。去城未里馀,一阁摇霄汉。
悠然水竹居,清况亦云罕。阁中虚且閒,回转恣登览。
低揖紫袍峰,前趋若下坂。俯影入横塘,浮光上朱槛。
复道迂小楼,夹花明幽栈。危桥柏径深,曲渚秋云绽。
苍茫不可穷,瞩空真如幻。中公此坐卧,亦既适以衎。
相逢更扬眉,放怀共疏散。长啸夜月孤,策杖江天晚。
应嗟华亭翁,覆船未成懒。三峡余隐沦,亦自笑担板。
且勿复多言,饥索香厨饭。
巨壑沈空濛,雨势来不止。欲顿肩舆游,登临兴方始。
稍晴策疲夫,烟云辨杪树。苍翠忽远丛,蓊然附石齿。
泥泞涩迂途,精神已先至。人影在松关,恍与白石侣。
虹气蒸高霞,倏尔群山紫。不畏攀陟艰,翻惊心眼异。
入门见新筑,高下称人意。密竹覆古幢,断碑倚灵字。
盘笋呈山情,茶香发泉味。坐馀霁色来,嶂峦遂位置。
会上飞云巅,一笑凌天地。
积草滋长云,冥冥连绝壑。圆峰倚空悬,两水挂其角。
疑是斗巨龙,喷薄明珠落。我欲驭风上,震慑逊猿玃。
云有天华宫,荒苔久寂寞。上人今诛茅,寄托息魂魄。
侣虎共高寒,呼鬼恣笑谑。静听梅村鸡,閒就朱明雀。
坚僻离情尘,不忆觅常乐。我闻道人心,寂喧皆宽绰。
人间虽茫茫,苍天但漠漠。且学云居膺,不思善与恶。
庾关望迢迢,峡江去何极。以此为新游,悠然欢所历。
东水下建瓴,风帆若驰翼。沿流出怪峰,列树隐危石。
抚景欲知名,耳目费应接。频指问舟人,厌予还缄默。
语笑成独情,微吟见天则。
古寺石亭阴,一泓乃幽旨。皓月光与涵,清风澹相倚。
渠汲鸣辘轳,摇湛自澄止。厥称曰廉泉,嘉名世所异。
廉贪各有受,此泉原无己。廉固非所钦,贪亦何足耻。
不易夷齐心,岂洗盗蹠耳。涓涓惟自知,消息绝终始。
临流发浩叹,相怜独我尔。
彭郎渡头浪拍拍,小孤江心势仡仡。龙口吞天骑二妃,飙轮电驰喧河伯。
洪涛怒溅彩霞湿,洄流倒捲琉璃碧。妆台落影夹长镜,鸬鹚拖鱼上岩石。
腥风忽起呜呜声,一片江云如泻墨。欲泊扁舟不可前,庵僧引缆度危级。
青林迂径曲朱阑,魂绕断崖疑兜率。肃然敛虑万情忘,怪杀征帆名利客。
匡庐高高不可极,积气天近寒云值。晴空风雨飘长虹,掩映光连湖水碧。
香炉日暖赤霞明,禹碣苍崖青藓匿。我曾浩荡纵襟期,凭虚不觉心魂歇。
方伯奇情天外开,降灵嵩岳见弘才。暂假东山恣游屐,南历三湘北五台。
浔阳两度访庐山,玉渊潭水照心颜。不惜招携方外侣,野田麋鹿喜追攀。
白鹤棋声泉石里,柴桑人家明灭间。遂淩绝顶驰逸驾,叠壁高奇竞叱咤。
奔激洪涛万木声,旋风吹尽层峦下。浮云走处巨石移,咫尺丹梯不敢跨。
天池寺,佛手岩,清江九派过征帆。山前山后围松杉,且携明月卧萝庵。
闲枕清风酒半酣,岘山真笑羊公憨。方伯言,余侧耳,嗒然丧我忘非是。
七十东坡閒羡此,蝴蝶栩栩誇庄子,将閒索閒何足齿。
圯桥已进老人履,东山忽为苍生起。把臂一笑聊相视,林响斋钟我说止。
绿杨带岸草如烟,三月晴光薄暮船。山寺隔陂清磬远,人家临水列灯悬。
戍楼画角催寒漏,贾客琵琶醉夜弦。惟有老僧禅坐稳,独燃残烛荻洲边。
生平傲骨不随人,宦海飘蓬一任真。欲作比丘还被谤,力辞太守只安贫。
采芝旧圃思庐岳,垂钓青溪忆富春。往昔胜游成远梦,罗浮烟雨几回新。