汴流西绕汉时宫,陵树萧萧易朔风。
金碗不冰银雁去,铜仙无露玉盘空。
御沟流水人间碧,禁苑蟠桃海上红。
却忆晋家南渡客,清谈不记误和戎。
万里胡天泣楚冠,南云归计路漫漫。
尚图一旅兴王易,不念孤儿立国难。
楼橹海门西日暗,剑歌江介朔风寒。
九原负痛遗编在,朔雪残灯掩泪看。
大将分符自朔庭,出师江汉肃南征。
贺兰不救睢阳厄,无忌难收邺下兵。
唇齿百年谁复恤,简书千里漫多情。
西风一剑英雄泪,已逐寒江日夜声。
咸洛腥膻几百州,中原谁切祖生忧。
秦关璧使星驰夕,汉苑铜仙露泣秋。
万死奸谀和虏计,百年臣子戴天仇。
欲从故老询遗事,斗酒难浇磊磈愁。
山风萧萧群木落,寒日黯黯孤猿啼。
江云欲雨复不雨,野鸟将栖还未栖。
归人入夜望烟火,行子伤秋闻鼓鼙。
水南山川绕城市,政好买地躬耕犁。
待诏金门拥佩珂,南征殊赐洽讴歌。
亦知江总蒙恩数,每愧扬雄识字多。
头白一官今自老,汗青千载竟谁磨。
可怜梦里钧天曲,回首蓬莱奈尔何。
素书一束展经纶,世业留侯异等伦。
紫府群仙天上籍,碧桃流水洞中春。
吹箫羸女台留凤,送酒麻姑脯劈麟。
看取步虚朝帝所,夜阑飞佩近星辰。
四牡横奔驭者谁,委衔无乃昧先几。廉颇不念私仇后,商鞅才知首法非。
汉业几年专仗钺,楚歌中夜竟沾衣。可怜日晏蓬莱殿,目断南云奏凯归。