我如万斛船,岁久腰已懒。
谁能逐相师,终日问手板。
去谋一寸安,辄被三尺挽。
怜公谢蛮触,鼓卧旗亦偃。
石家有儿玉含晶,嘘为云气吸为晴。
纯精与之相感并,孕育万状流千名。
黄昏鬼器不忍听,且为白鹅了黄庭。
我爱新安好,城西似竹西。僧扉入黄叶,樵径下寒溪。
宝阁花为网,珍台玉作梯。不愁临暮雨,白石了无泥。
我爱新安好,新安胜事多。秋容明远眺,夜响答清歌。
寺映离离叶,城通瑟瑟波。黄山敌嵩阜,三十六嵯峨。
我爱新安好,新安度岁华。风烟迷郡阁,浦溆带人家。
南亩元多黍,丘中亦种麻。更逢飘皂盖,疆埸视新瓜。
遥知金刹近,林表飏幡尾。
小艇元从天上来,白云自向杯中落。
一从台倾苑树死,空馀飘瓦裁纹鸳。
不识春风面,知从底处来。
红深桃靥破,绿静水帘开。
物外心常挂,人间事不谐。
从今江海去,无复世推排。
我如秋蝶未忘情,对此寒花叹此生。
常愧老来亲拄杖,看花不似蝶身轻。