遥指红云望正阳,祥风飞捲九衢霜。洞开方丈三千界,高拱神尧十二章。
圣学渐看随日进,皇图应祝与天长。小臣何幸联鹓鹭,抖擞寒依日月光。
樽罍拚倒剧欢娱,渴想新茶走吏胥。何处擎来仙掌露,方怜分出内家储。
醉魔降退瞢腾后,诗兴招回爽快馀。归向小窗剪灯火,翛然翻尽案头书。
都亭落日尽离觞,潞渚晴波放画航。花拥旌旄催宦况,雨敲灯火忆邻光。
须知大隐元兼吏,肯道诸侯不似郎。此去南州歌善政,循良未必只龚黄。
十年鸣鹿已嘉宾,万里飞凫又远臣。自古亲民端是令,于今为政几称神。
山城花暖迁莺早,海国云连过雁频。君去不须多访道,而翁遗爱在西人。
西山有佳麓,美人好爰居。一椽宜偃蹇,半亩常纡徐。
蔬药剩雨畦,稻粱足和畬。缥囊贮蝌斗,牙签栖蠹鱼。
岂羡邺侯架,争讶孔明庐。挥毫临太玄,闭门悟潜虚。
龙卧及脩义,无乃时与俱。披烟露华采,凌空脱泥淤。
物滞固有化,至理斯乘除。愿言早致力,无徒惜居诸。