落水流花,深沉院宇。寂寞年华。几度消凝,樽前歌舞,江上琵琶。
凄凉况是天涯。凝望处、荒烟断霞。绿树啼莺,红楼飞絮,春在谁家。
乔木古台荒。野径苍苍。杜鹃声里怨斜阳。剩水残山春又老,花落横塘。
往事暮云长。满眼兴亡。采莲遗曲最凄凉。回首当年歌舞地,无数垂杨。
宿雨收春芳事尽。绿涨溪桥,花落无人境。几点萍香鸥梦稳。
柳绵吹尽春波冷。
溪上人家开返景。招手渔竿,烟外浮孤艇。回首桃源仙路迥。
一声欸乃川光暝。
多少凄凉,夜深犹向东风诉。暗催舂暮。不管天涯苦。
月落纱窗,细滴芭蕉露。芳情阻。梦随飞絮。吹遍江南路。
寂寂帘栊,深深院宇。碧桃花下闻人语。閒情寻遍小阑干,东风犹袅馀香缕。
酒外啼莺,鬓遏飞絮。夕阳山色愁如许。游丝不解系春留,为谁偏逐香车去。
半开帘,斜背烛。困倚画屏新浴。眉淡扫,髻低梳。夜凉生绣襦。
秋声骤。雁来候。人共海棠消瘦。香乍热,箪微寒。魂消似去年。
石溜泠泠响竹扉。鹭鸶晒翅立渔矶。山翠湿,野烟低。
凉叶无风堕葛衣。
豆棚夕阳草舍。荫满地碎阴,庭户潇洒。屈指西风,一点幽香,占断短篱修架。
新梢细补贫家屋,怯露重、几枝低亚。最愁人、款住秋声,坐对雨昏灯灺。
长记南山种罢。荷锄归、带月独酌檐下。好是新凉,密护吟蝉,不与霜林同谢。
清斋护掣筠笼去,试小摘、冷烟盈把。扫苍苔、拂簟烹茶,呼取邻翁閒话。
绿阴深处。指流水孤村,抱琴微步。古木吹香,丛篁滴翠,掩映短篱蔬圃。
谁识此中真意,应有沙边鸥鹭。款蓬户。正注书初倦,石栏亭午。
挥麈。忘清暑。击剑高歌,狂态还如故。栗里苔荒,竹溪烟冷,为问白云谁侣。
休负五湖秋事,归兴一竿风露。君听取。渐棹歌声起,月明前渡。
寻幽栖暝,帘幕阴移,琴书光冷。梧叶飘时,茎花香里,一番清景。
萧疏暗度深更。更照水、窥林不定。昨夜霜清,相逢谁在,扑花幽径。