共约湖边唤短蓬,晓来何事雨兼风。
山林只合闲人到,不入时官眼界中。
水亭新得月,坐对白苹洲。
共说一夜话,惜无多日留。
手抄诗许借,口诵呪如流。
最羡同吟处,对床风雨秋。
寂寞梅花处士坟,竹围岩脚一泉深。
隃瞻翠辇曾游处,水钥年年护绿阴。
河阳桃李树,惆怅不逢春。
官为吟诗折,家因好客贫。
故山归去远,遗像挂来真。
谁向江头哭,共乡三数人。
范甑欲尘贫亦甚,陶腰未折计何如。
小窗独对萧萧雨,临得唐人乞米书。
秋来客裹几蹉跎,醉铗唯堪浩浩歌。
盛世未应知已少,诸公自是阅人多。
潮生瓜步风犹急,苔满浯溪石欠磨。
忆昔祖生忠愤后,更无一楫是如何。
秋满阑干晚共凭,残烟衰草最关情。
西风吹起江心浪,犹作当时击楫声。
吟僧山北住,又买过湖船。
半日得闲话,一生无此缘。
波光□酒兴,竹色带茶烟。
归路斜阳裹,徐行听乱蝉。
清晓离家去路遥,绝怜寒景太萧条。
松深渐觉风声紧,云坳还知雪意销。
沙嘴客担鱼种卖,山头人拾树枝烧。
梅华多处谁家酒,斜舞青帘隔小桥。
惠然乘兴访幽栖,细雨冥冥湿杖藜。
七尺身强於鹤瘦,一生心不向人低。
日寻灵药行寒麓,时有新诗付小奚。
欲解貂金同一醉,酒垆闻只在前溪。