闻君归去便招呼,笑语不知清夜徂。
结束佳人试银甲,留连狂客恼金吾。
灯花零落玉山倒,诗笔欹斜翠袖扶。
暂醉何年依锦瑟,东斋还复卧氍毹。
展开阅读全文
従公淮阳今几年,忆持寿斝当公前。
祝公齿发老复少,岁岁不改冰霜颜。
扫除四海一清净,整顿万物俱安全。
今年见公商丘侧,奉祠太一真仙官。
身安气定色如玉,脱遗世俗心浩然。
幽居屡过赤松子,长夜亲种丹砂田。
此中自有不变地,岁阅生日如等闲。
门前贺客任填委,世上多故须陶甄。
秋风坐见蒲柳尽,岁晏惟有松柏坚。
斯人未安公未用,使公难老应由天。
展开阅读全文
齐楚诸生俨鞸绅,人人愿得出君门。
衔枚勇锐惊初合,弃甲须臾讶许奔。
细读未辞灯损目,久留终厌棘为藩。
定应亲刈翘中楚,把卷喧呼半夜言。
老年従事忝南京,海内交游尚记名。
怯见广场心力破,厌看细字眼花生。
新科未暇通三尺,旧曲惟知有六茎。
空忆倚楼秋雨霁,与君看遍洛阳城。
〈前举与顿同试西京举人。
〉
展开阅读全文
济南旧游中,好学惟君耳。
君居面南麓,汹涌冈峦起。
我来辄解带,檐下炙背睡。
煎茶仓梨栗,看君诵书史。
君归苦仓卒,窗户日摧毁。
迁居就清旷,改筑富前址。
开畦得遗植,绕壁见题字。
云山顾依然,簿领辄随至。
思君犹未忘,满秩行自弃。
尔来钜野溢,流潦压城垒。
池塘漫不知,亭榭日倾弛。
官吏困堤障,麻鞋污泥滓。
别来能几何,陵谷既迁徙。
它日重相逢,衰颜应不记。
展开阅读全文
彭城一双刀,黄金错刀镮。
脊如双引绳,色如青琅玕。
开匣飞电落,入手清霜寒。
引之置膝上,凛然愁肺肝。
我衰气力微,览镜毛发斑。
誓将斩鲸鲵,静此沧海澜。
又欲戳犀兕,永息行路难。
有志竟不従,抚刀但长叹。
投刀泪如霰,北斗空阑干。
归来刈蓬蒿,锄田植芳兰。
惜刀不忍用,用亦非所便。
弃置尘土中,坐使锋刃刓。
床头夜生光,知有蛟龙蟠。
惭君赠我意,时取一磨看。
展开阅读全文
弃掷良宵君谓何,清天流月鉴初磨。
莫辞病眼羞红烛,且试春衫剪薄罗。
莲艳参差明绣户,舞腰轻瘦飐惊鼍。
少年微服天街阔,何处相逢解佩珂。
繁灯厌倦作闲游,行到僧居院院留。
月影随人深有意,车音争陌去如流。
酒消凿落宁论斗,鱼照琉璃定几头。
过眼繁华真一梦,终宵寂寞未应愁。
灯火熏天处处同,暗游应避柏台骢。
高情自放喧阗外,胜事偏多淡泊中。
平日交游徒梦想,留都歌吹忆年丰。
知君未有南来意,归去相従光与鸿。
展开阅读全文
胶西前辈郑康成,千载遗风及后生。
旧学诗书儒术富,兼通法律吏能精。
还家彩服频为寿,得邑河壖喜有兵。
民事近来多迫促,弦歌聊试武城声。
〈律有郑氏章句。
〉
展开阅读全文
京城冠盖如云屯,日中奔走争市门。
敝裘瘦马不知路,独向城西寻隐君。
隐君白发养浩气,高论惊世门无宾。
欣然为我解东阁,明窗净几舒华茵。
春天雪花大如手,九衢断绝愁四邻。
平明熟睡呼不觉,清诗渌酒时相亲。
我兄东来知东武,走马出见黄河滨。
及门却遣不得入,回顾欲去行无人。
东园桃李正欲发,开门借与停车轮。
青天露坐列觞豆,落花飞絮飘衣巾。
留连四月听鹖鴂,扁舟一去浮奔浑。
人生聚散未可料,世路险恶终劳神。
交游畏避恐坐累,言词欲吐聊复吞。
安得如公百无忌,百间广厦安贫身。
两都来往太频频,真是人间自在人。
十载读书同白屋,千金为客买朱唇。
结交京邑倾心肺,寓思禅宗离垢尘。
为问西归天禄客,何时同看洛川神。
展开阅读全文
月中依松鹤,露下抱叶蝉。
赋形已孤洁,发响仍清圆。
潜师本江海,浪迹游市廛。
髭长不能翦,衲坏聊复穿。
瘦骨见图画,禅心离攀缘。
出言可人意,一一皆自然。
问师藏何深,不与世俗传。
旧识髯学士,复従琏耆年。
尘埃既脱落,文彩自精鲜。
落落社中人,如我亦有旃。
柰何一相见,抚卷坐长叹。
归去勿复言,山林信多贤。