幽愿平生积,野好岁月弥。舍簪神区外,整褐灵乡垂。
林远炎天隔,山深白日亏。游阴腾鹄岭,飞清起凤池。
隐暧松霞被,容与涧烟移。将遂丘中性,结驾终在斯。
山经亟旋览,水牒倦敷寻。稽榭诚淹留,烟台信遐临。
翔州凝寒气,秋浦结清阴。眇眇高湖旷,遥遥南陵深。
青溪如委黛,黄沙似舒金。观道雷池侧,访德茅堂阴。
鲁显阙微迹,秦良灭芳音。讯远博望崖,采赋梁山岑。
崇馆非陈宇,茂苑岂旧林。
夕天霁晚气,轻霞澄暮阴。微风清幽幌,馀日照青林。
收光渐窗歇,穷园自荒深。绿池翻素景,秋槐响寒音。
伊人傥同爱,弦酒共栖寻。
燕起知风舞,础润识云流。冽泉承夜湛,零雨望晨浮。
合颖行盛茂,分穗方盈畴。
肃旗简庙律,耸钺畅乾灵。朝晏推物泰,通渥抃身宁。
击辕歌至世,抚壤颂惟馨。
展开阅读全文
鸿飞从万里,飞飞河岱起。
辛勤越霜雾,联翩溯江汜。
去旧国,违旧乡,旧山旧海悠且长。
回首瞻东路,延翮向秋方。
登楚都,入楚关,楚地萧瑟楚山寒。
岁去冰未已,春来雁不还。
风肃幌兮露濡庭,汉水初绿柳叶青。
朱光蔼蔼云英英,离禽喈喈又晨鸣。
菊有秀兮松有蕤,忧来年去容发衰。
流阴逝景不可追,临堂危坐怅欲悲。
轩鸟池鹤恋阶墀,岂忘河渚捐江湄。
试托意兮向芳荪,心绵绵兮属荒樊。
想绿苹兮既冒沼,念幽兰兮已盈园。
夭桃晨暮发,春莺旦夕喧。
青苔芜石路,宿草尘蓬门。
邅吾游夫鄢郢,路修远以萦纡。
羌故园之在目,江与汉之不可逾。
目还流而附音,候归烟而托书。
还流兮潺湲,归烟容裔去不旋。
念卫风于河广,怀邶诗于毖泉。
汉女悲而歌飞鹄,楚客伤而奏南弦。
或巢阳而望越,亦依阴而慕燕。
咏零雨而卒岁,吟秋风以永年。