飞花红千点,芳草绿万里。
飞絮落花春向晚,疾风甚雨暮生寒。
话尽春愁双紫燕,唤回午梦一黄鹂。
润资宿麦两歧秀,寒勒新花几信风。
为官两部喧朝梦,在野千机促妇功。
碑存溪石高嵯峨,汉字漫灭新镌讹,
台非旧築行人过。赤帝当年布衣起,
老妪悲啼白龙死,芒砀生云凝夜紫。
一朝花发咸阳春,老剑磨血消京尘,
归来故里天上人。千古斜阳愁色里,
草没荒城狐掉尾,不信英雄化为鬼。