夷光浴罢单纱礻艺,卓女当垆搔玉揥。
五陵年少本风流,安能弃置取封侯。¤
之子南方去,环声过霅溪。
桃花春自睹,药草雨遍齐。
法座高秦望,迦音满会稽。
何时开六叶,一为止儿啼。
君自入关将,如何身不王。
笑谈秦失鹿,去住楚亡羊。
白璧谁先碎,黄河空复长。
当时绝甬道,老大畏鹰扬。
椒寝开天始,兰膏就日逢。
谁令乘彩凤,不复据苍龙。
月暗离宫瓦,霜寒隧道钟。
天长陵树近,鹊驾几时重。
夕张佳期迅,朝云昔梦终。
春生黄竹雪,秋起白絺风。
气接钟山紫,花留桃渡红。
只看藏壑处,天上列芙蓉。
五叶开将半,三衣传未央。
远来承补位,敢惜弃轮王。
日耀飞槃玉,山青舍利光。
一回投五体,千界入清凉。
玉馈山中酒未穷,解愁天日若相逢。
长竿为出鲛人月,短笛微吟龙女风。
莲叶高于三丈石,桃花开已十年红。
一望人间似烟雾,春深情思转微濛。
山城节钺倚云隈,江浦雷霆动地来。
部下材官皆国士,帷中素女赡兵才。
投鞭赤壁流先断,试剑丹阳石自开。
欲笑楼船过汉跸,溟濛风雨射蛟台。
群峰回合鸟争飞,曲径迢遥送晚晖。
碧岫坐间明月出,青山行处白云归。
几家茅屋春多酒,千壑桃花昼掩扉。
何事驱车穷宛洛,无人知道昨年非。
衔石西山羽翼衰,射潮无力望天池。
赤城犹驻挥戈日,苍水能知血战时。
海气北来寒虎窟,江涛西拥怨鸱夷。
祗今泽畔行吟者,永夜吞声有所思。