旷野独行迈,宿莽萋以腓。顾瞻宛与洛,第宅纷崔嵬。
山川洵云美,久客当何为。岂无今所欢,不如故所知。
顾为双黄鹄,奋翅俱高飞。
人事有代谢,天运无常盈。计功与殉利,咄咄竟何成。
哲人悟神理,垢氛长不缨。存虚御六气,振翰凌蓬瀛。
高揖九州士,天路空冥冥。
亹亹玄象运,羲御东西驰。年命若飙忽,斗酒无常期。
往日不可再,来日安可知。蟋蟀赋岁暮,为乐毋乃迟。
宛洛美游戏,宫阙何巍巍。轩车日击毂,冠盖相追随。
田窦互倾轧,宾客以盛衰。君但骋逸足,揽策随所之。
弱卉瘁微霰,松柏贞隆寒。浮云蔽千里,游子何时还。
川原漫浩浩,欲往无轻翰。忧来知夜长,陨涕空汍澜。
华灯列高宴,丝竹不解颜。黄鹄西南来,孤飞独盘桓。
积薪苦见凌,后爱易前欢。彭咸与正则,嘉宠成祸端。
驱车九折坂,始知中险艰。忠诚不见谅,剖心良独难。
别离在万里,依依梦故乡。道路阻且艰,引领遥相望。
音尘久断绝,寤言怀忧伤。蟾蜍怀故土,騊駼思旧疆。
欢爱人自好,忧思人自老。少壮能几时,相须苦不早。
思君会无期,焉得不枯槁。勖哉崇明德,令名以终保。
迢迢河汉渚,聊慄变金素。历历白榆花,团团浥清露。
跂彼河东女,辛勤朝复暮。札札不成章,涕泣谁为诉。
揽衣即河梁,踯躅不可度。
置酒高堂上,宾旧罗华筵。雕盘荐野簇,棘匕进熊蹯。
柔风洽四座,丝竹清且繁。新声响入云,听者有馀欢。
人生匪金石,安得长令颜。何不建奇策,杖剑先登坛。
无为事圭窦,槃躄长哀叹。
泛泛东流水,筛筛水中鱮。煦煦青阳晖,婉婉怀春女。
灿灿盛容华,依依弦上语。昔为比目鱼,今为孤栖侣。
玉貌易摧残,茕然伤独处。
桐生峄杨颠,枝叶何猗猗。下盘千仞谷,上干青云霓。
涓旷一见录,投漆縆清丝。泠然扬妙曲,宁谓知音稀。
冉冉岁云暮,悲风鸣北林。孤鸿号外野,积霰散重阴。
时节忽复易,伤哉徒滞淫。剽烈怆中怀,慷慨成哀吟。
念我携手好,形影若飞沉。金石有销铄,信义安足谌。
相须胶与漆,弃置商与参。顾因晨风翼,惠此瑶华音。