癖嗜我何甚,瘦吟君独能。并时一寒尉,别派九枯僧。
下马人三拜,穿云路几层。荒原冥漠客,谁与尔传镫。
湖水淡秋影,晓凉移画桡。好山皆绕郭,疏柳不藏桥。
篷底一樽酒,楼头何处箫。汀洲采芳杜,残梦碧天遥。
江城风月总如斯,尚有仙楼占古陴。黄鹤倦看人醉酒,青莲应笑我题诗。
十洲花谢云空返,三户烟消水不知。惆怅秦关何处是,凭栏多在日斜时。
三闾祠近楚王城,芳草年年绕砌生。雷雨若通山鬼路,丹青宜榜水仙名。
西邻狼虎原无信,南浦蛟龙岂有情。莫以独醒看众醉,一尊椒酒为君倾。
陆离古剑二尺长,屈曲绕指如鱼肠。酒酣斫地吹一吷,至伯二字铭其旁。
吾闻伯者为明白,土花绣蚀犹可识。蜚景难藏匣内光,勒名莫认眉间赤。
或云伯霸古字通,南阳秀霸将毋同。隐居旧录吾无取,邓师合伯皆神工。
此真桃氏之下制,满堂宾客叹不置。不数当年北海孙,错金书辨延陵字。
谢君弹铗来与俱,千金脱赠归匏庐。胸中绝少不平事,引杯独把何为乎。
星眸截寸空射斗,佩犊吾愧渤海守。飞扬酹酒一杯酒,不须常作蛟龙吼。