髣髴欲当三五夕,万蝉清杂乱泉纹。钓鱼船上一尊酒,月出渡头零落云。
适意极春日,南台披薜萝。花光晴漾漾,山色昼峨峨。
湘水美人远,信陵豪客多。唯凭一瓢酒,弹瑟纵高歌。
得路逢津更俊才,可怜鞍马照春来。残花几日小斋闭,
大笑一声幽抱开。袖拂碧溪寒缭绕,冠欹红树晚徘徊。
相逢少别更堪恨,何必秋风江上台。
仿佛欲当三五夕,万蝉清杂乱泉纹。
钓鱼船上一尊酒,月出渡头零落云。
杜陵池榭绮城东,孤岛回汀路不穷。高岫乍疑三峡近,
远波初似五湖通。楸梧叶暗潇潇雨,菱荇花香淡淡风。
还有昔时巢燕在,飞来飞去画堂中。
西风澹澹水悠悠,雪点丝飘带雨愁。
何限归心倚前閤,绿蒲红蓼练塘秋。
无处登临不系情,一凭春酒醉高城。暂移罗绮见山色,
才驻管弦闻水声。花落西亭添别恨,柳阴南浦促归程。
前期迢递今宵短,更倚朱阑待月明。
寒陌阴风万古悲,儒冠相枕死秦时。
庙前亦有商山路,不学老翁歌紫芝。
泪沿红粉湿罗巾,重系兰舟劝酒频。
留却一枝河畔柳,明朝犹有远行人。
箫管筵间列翠蛾,玉杯金液耀金波。池边雨过飘帷幕,
海上风来动绮罗。颜子巷深青草遍,庾君楼迥碧山多。
甘心不及同年友,卧听行云一曲歌。