浯溪未到已登临,笔力能穷造化心。
我是零陵新逐客,披图一一可追寻。
架空作屋才容膝,中有道人能湛然。
门外红尘虽扰扰,枕边清梦自翩翩。
君如海燕时须到,我似江鸥日又迁。
回首石桥桥上月,与谁同赏第三年。
当门悬泉一线白,绕屋稻田千亩青。
未论茯苓能解垢,且教月色满空庭。
故宫余禹迹,胜地属僧家。
古庙松阴合,幽亭竹影斜。
岭云吟外澹,山鸟定中哗。
谴逐成轻别,空怀客路赊。
寓久浑忘客,临行似别家。
途穷身更怯,秋老鬓先华。
生计黄茅合,归期碧海赊。
湘山今夜雨,留我意无涯。
东坡遗物来归我,两手摩挲思不穷。
举取吾家阿堵物,愧无青玉案酬公。
澄练正萦槛,高屏近拥门。
偏宜云惨澹,更好月黄昏。
超然亭上鬓毛斑,浩荡秋风小立閒。岂为诗情堪过海,只缘脚力要寻山。
峭峰断续天容缺,高垒萦纡地势悭。回首不堪东北望,桂林万里是秦关。
莱公英特姿,谭笑安社稷。流离死穷荒,志士气益塞。
六公八十尚占星,授法东坡今大成。
此岁得归言不食,几时当雨信如盟。
误人功业忍更问,老我林泉如可营。
他日疑谋谁为决,无由重到访君平。