极目长江远,三沙一脉通。鸟飞青镜外,人泛碧湖中。
帆影摇明月,波光接太空。风涛扳不起,来往是渔翁。
宝鸭香消夜气清,长门灯暗梦难成。窗前细雨腮边泪,点点声声滴到明。
风严朔北雪漫天,汉节飘零十九年。白首归来城廓在,茂陵松柏化苍烟。
八月霜风动虏尘,玉门关外阵云屯。汉家空有兵千骑,不及蛾眉祇一人。
琵琶声脆蒺藜风,万里秦关信不通。马上伤心对明月,清光依旧照深宫。
十二栏杆列画屏,牡丹开遍锦云庭。绿杨枝上黄莺语,唤得纱窗午梦醒。
淩波微步出中堂,春色溶溶夜未央。宝鸭篆消宫漏永,一帘明月杏花香。
草阁春深愁未消,日长惟爱木兰桡。大江不尽东流水,暮逐飞花过小桥。
杜鹃何事二更啼,杏子枝头片片低。忽忆故园眠不得,春风吹过玉关西。
楚水湘云道路长,几年无梦到衡阳。西风老尽湖田粟,冻啄沙头一夜霜。