种得霜秔弟子舂,掌中山雀钵中龙。
诸方衲子归香积,可奈斋时一片钟。
五花胡马鹴鹔裘,夜猎归来兴未休。教唱西凉新乐府,一时霜月遍幽州。
蒯缑犹似布衣时,题柱休令关吏知。
晓渡白沟河上路,雪残鸦拂野棠枝。
入京翻遣似并州,数醉乡人春酒楼。
来日寄将消息否,绮窗寒树着花愁。
郁金枝拂郁金尊,送尔银鞍过远村。
十里春城三日雨,那禁芳草闭黄昏。
丹阳郭里谁怜汝,涕水亭边最忆君。
此日谢安团扇上,无人为画敬亭云。
杞花垂实玉关秋,壮岁无端去国愁。
自笑年来身暴贵,画旗春色上龙楼。
零落钿蝉出汉宫,阑干双泪背春风。
君王总署回心院,再画蛾眉恐未工。
宁戚城荒墨水流,不其书阁晚烟收。
停车忽讶罗衣薄,春到齐封海尚秋。
相州城北正黄昏,犹记春衫污酒痕。
一自簿书淹墨绶,顿令花月负清樽。
词场七子看前辈,魏帝三台想旧恩。
与尔夜深谈转剧,九河风雨暗千门。
爱弟邻庄意气雄,托将书札及秋风。
乍抛渔猎游初薄,才隔池塘梦已工。
狼籍素纨霜杵色,绸缪香露菊花丛。
相看两地成追忆,练影云封入望同。