应为阳春信未传,固将青艳属残年。东君欲待寻佳约,剩寄衣香与粉绵。迎春雪艳飘零极,度夕蟾华掩映多。欲托清香传远信,一枝无计奈愁何。
靓妆才罢粉痕新,迢递风回散玉尘。
若遣有情应怅望,已兼残雪又兼春。
千时南云度塞鸿,秋云无迹淡平空。
人间玉岭清霄月,天上银河白昼风。
潘赋登山魂易断,楚歌遗佩怨何穷。
往来未得如张翰,欲脍霜鲸碧海东。
靓妆才罢粉痕新,递晓风回散玉尘。若遣有情应怅望,已兼残雪又兼春。
风幌凉生白袷衣,星榆才乱绛河低。
月明休近相思树,恐有韩凭一处栖。
曲岸兰丛雁飞起,野客维舟碧烟里。
竿头五两转天风,白日杨花满流水。
陇首斜飞避弋鸿,颓云萧索见层空。汉宫夜结双茎露,
阊阖凉生六幕风。湘女怨弦愁不禁,鄂君香被梦难穷。
江边两桨连歌渡,惊散游鱼莲叶东。
东君珂佩响珊珊,青驭多时下九关。
方信玉霄千万里,春风犹未到人间。
快骑璁珑刻玉羁,河梁返照上征衣。层冰春近蟠龙起,
九泽云闲独鹤飞。行想北山清梦断,重游西洛故人稀。
汉庭狗监深知己,有日前驱负弩归。
池阳去去跃雕鞍,十里长亭百草干。衣袂障风金镂细,
剑光横雪玉龙寒。晴郊别岸乡魂断,晓树啼乌客梦残。
南馆星郎东道主,摇鞭休问路行难。