梦华不醒愁春,探芳别有千红地。是空是色,瑶姬酒重,维摩病起。
羯鼓声中,红幡影外,东风凝睇。笑繁华占否,閒蜂浪蝶,空撩乱,冰霜里。
闻道唐宫剪綵,好帘栊、尽情妆缀。输他烂漫,香云一窖,先春花事。
火速年芳,冬烘心性,优昙身世。问高楼怨笛,黄昏叫裂,著梅花未。
故宫法曲冷朱弦。倚龙吟、风雨潸然。开宴记芳时,南薰韵入流泉。
河清慢、徵角重翻。宸游处,仙籁层霄遍彻,仗合苍官。
和春雷别殿,笃耨御香前。
无端。青城几千里,黄鹄谱、应指秋寒。零乱杏花词,梦落万水千山。
问霓裳、几度飘烟。知音少、枨触孤臣老泪,怨拨哀弹。
恨宫声不返,凄绝陇禽言。
雁霜微坏林衣,好山青出无人境。溪流云去,塔邀烟止,秋坰如镜。
懒与呼筇,嗒焉隐几,炉薰初定。背阑干一角,枯香冷翠,留不得、惊鸥影。
最忆凌沧佳兴,驻飞仙、亲题吴艇。因依未了,西龛香火,南园觞咏。
蛮羽无聊,斜阳不管,荒波变景。漫商量后约,秋心似叶,堕虚帘暝。
滴梦雨,又涨绿霜波,细尘麴洒。照落枫临岸,丹黄对展岩画。
林表蟾镜挂。迎扁舟东下。渐岁晚,缱绻寒卮,却背乡社。
牵惹。酒悲顿起,倦理双溪渔隐话。便赢取、青山落手,沈吟钓竿把。
荡人海气,恣曼衍、鱼龙修夜。问甚日,细听回帆鼓打。
凄月三更,有思归残魄,啼噣能红。伤春几多泪点,吹渲阑东。
绡巾揾湿,试潮妆、微发琼钟。新敕赐,一窠瑞锦,昭阳临镜犹慵。
携榼却悭才思,惹津桥沈恨,撩乱花茸。芳华惯禁閒地,不怨东风。
鹤林梦短,委孤根、竹裂山空。三嗅拾、馨香细泣,何时添谱珍丛。
度暝随萤,推帘动竹,露庭一白。载酒人来,园菭破荒碧。
吴丛桂老,看小叶、娥妆慵约。香陌。皴破长笺,著霜花陈迹。
冥鸿海侧。独卧飘镫,流波涴离色。相思未寄瘦客。
耐秋寂。销得石湖鸥伴,閒话水西云北。系故园心事,惟有苍蟾能识。
华镫添酒西楼别。酒醒天涯闻语鴂。晓帘隔泪数残葩,夜镜和愁遮满月。
相思画字篝尘灭。缄恨玉珰终不达。一春孤馆雨留人,憔悴东风无处说。
裂帛通波,褰裳唤侣,望极瑶池路近。尘不到、冰奁半展,露微泫、粉靥未褪。
是何年、锦幄牵丝,占画里、三十六陂芳讯。看倚盖亭亭,鸳鸯无数,未许凌波人问。
拗折西风丝寸寸。漫觅醉仙浆,碧筒深引。霓裳舞、今宵叠遍,槃泪影、明朝吹尽。
尽相思、太液秋容,但坠粉空房,石鳞沈恨。怕玉井峰头,月昏烟淡,翠被馀香愁损。
哀蝉帘户半夕阳。涨麴尘、窥镜万妆。甚风起,干卿事,让凌波、罗袜步凉。
绣尘盘马青门道,背西风、能理断狂。莫忘了,钿车约,夜深月、犹过女墙。
风力与吹垢,海日总明楼。危阑笼袖无边,景物座中收。
变灭白衣苍狗,寂寞寒山虚牖,心定与天游。吟望依南斗,吾道讵沧洲。
白符芝,碧筒酒,若为酬。双声笛奏翩然,一鹤此衔筹。
早是夔龙耆旧,况复刘樊嘉耦,仙籍本双修。佳语持相寿,羲驭伫回辀。