堂上歌声想遏云,玉人休整碧纱裙。妆残粉落胭脂晕,饮剧杯深琥珀纹。
簪屣定知高楚客,笑谈应好却秦军。莫辞上马玉山倒,已是迟留至夜分。
泗水西来一带长,望中烟浪似吾乡。云收雁塔初晴影,月照龟山午夜光。
沿汴晓穿榆荚影,过淮时嗅稻苗香。
小杜池边暂舣舟,老齐山下共寻幽。
珍重开山李道人,林峦奇秀甲诸邻。夺将狐兔千年穴,化作寒泉一境春。
净名庵畔水帘谷,万仞苍崖漱寒玉。布衣如帘窣地垂,更有莺声如度曲。
当年一弃会稽侯,大墓烟芜锁别愁。惆怅不逢郎衣锦,至今粉骨尚含羞。
月华圆满正秋中,天上人间此夕同。桂魄十分澄浪海,冰轮千里碾霜空。
沧波水上巅崔嵬,中有幽亭向水开。草色直连天色远,风声长送浪声来。
云收山脚鸡园见,潮满航头钓艇回。咫尺市廛尘不到,槛前鸥鸟自毰毸。
此境曾闻父老传,顷无凡迹到岩颠。青霄咫尺不多地,碧洞深沉第几天。
千古烟霞真胜境,一方水石最清渊。我行聊慰登临兴,着意来游已四年。
水帘谷口瀑泉飞,金鼎峰前玉骨奇。入院未登居士榻,升堂先谒赞皇祠。
庵开明月长圆满,路插重云半崄巇。杖屦偶来聊宴坐,徘徊不厌出山迟。