积雨空林喜夜晴,杖黎随意傍江行。
天寒木落青山出,日转沙墟白鸟明。
漫拟东林时酿黍,自怜南亩晚归耕。
颍川高士能相过,闲把瑶琴膝上横。
劝郎莫向花下迷,劝郎莫待醉如泥。临行更有分明语,枝上流莺休乱啼。
东林薄酒试新尝,中有松花腻粉香。遣送颍川陈有道,书斋渴饮胜茶汤。
高侯笔法妙天下,貌得江南雨后山。都是乾坤清淑气,兴来移入画图间。
朋酒享公堂,农家尽涤场。县官薄税敛,田野足耕桑。
岁闰寒酒薄,风回水自生。杖藜随小步,极目大江横。
太丘海岱士,肆情丘壑间。《考槃》诗赋罢,采菊对南山。
江头风浪急,舟小力难胜。一桨归来晚,长林月已恒。
中酒如卧病,天寒露为霜。东轩候朝旭,暴背屡移床。
积雨空林喜报晴,杖藜随意傍江行。天寒木落青山出,日转沙虚白鸟鸣。
漫拟东林时酿黍,自怜南亩晚归耕。颍川高士能相过,閒把瑶琴膝上横。