卜宅尽北阜,南见龙陀峰。
常疑万壑雨,声在几株松。
一蹬斜其下,杳与香城通。
青苔蚀屦痕,往还僧若农。
欲知朝暮心,赖得数声钟。
千峰寒淡煦冬曦,信美徒伤楚客词。
柏上素禽当韵友,橘梢苍鼠胜偷儿。
鹑衣负汲朝衙后,鸠语凌檐待雪时。
一事关心行马外,环城流水缘杨丝。
南行碌碌颇违心,博势无休便陆沈。
名义有权堪自解,炎荒缘分不从今。
游情赖得同瓢笠,闺思凭他怨藁砧。
君辈果期归计早,数行白简望知音。
秋虫唧唧夜初长,斗帐犹疑灯烛光。
二竖苦争闲日月,百年谁共好林塘。
松涛挟雨瓦声冷,瓶水储花幽梦香。
此际关心竟何事,五经全未入巾箱。
数椽败屋几车书,林下生涯亦有余。
为爱流光贪取静,小成韵事莫教虚。
轻鲦出水堪垂钓,啼鸟催耕或过庐。
偶接农谈欣卜岁,渐捐车服近梨锄。
解愤非凡韵,由来气作忠。
事应危暴虎,君自快当熊。
一战中华体,千秋国士风。
伤心传骂贼,才与古人同。¤
日日思归去,今成如此归。
贪趋王俭府,愧息丈人机。
用舍从时论,驰驱与愿违。
生还差可喜,风日驶骖勍。¤
共欲谋归去,君能先我行。
始知官秩薄,便是世缘轻。
忆鲙飞青翰,观霞到赤城。
同舟犹苦海,回首定伤情。
八口裁余半,今年能几时。
都从轻易别,催取鬓边丝。
狸卧归人榻,乌争月树枝。
徒将留滞意,谬与白云期。
风猎猎兮云鳞鳞,秦山万叠银海青。
轻车超忽三十里,峰回谷转成字形。
野花飘香薄烟生,凤皇无声山鸟鸣,吁嗟!西方美人长冥
冥。
流尘万古咸阳树,蓍草裁知西伯墓。
髫年误解朝阳诗,毕生困顿岐周路。