昔有故庐鸥渚上,东风绕屋看梅花。北京二十馀年住,几度披图倍忆家。
乡郡知名逾十载,初承荐剡谒彤闱。李邕识面仍难遇,刘向传经喜得归。
腊雪浑飘征袂湿,江鸿遥逐去帆飞。青春想见沾时雨,桃李花开映讲帷。
千尺云霄翥翠鸾,画图犹似倚窗看。台中别有凌霜柏,与尔青青共岁寒。
小山千丈。粲玉蕖仙掌。鹤桧鸾篁森拱向。春逗万年枝上。
黄金矫矫蟠龙。青岩洒洒轻风。口喷汪洋天泽,须教大地年丰。
人身具两目,精气咸注之。偶然神光困邪沴,虽有四体将焉为。
丹砂空青疗盲晦,异效往往闻良医。今之皋陶少司寇,治刑求生劬以疲。
况复婴忧目为眚,邂逅拙工乖所施。双目等河注,愁坐俛两眉。
圜扉纷纷叩苍昊,瘉我公者龙树谁。河南张生亦超越,胸藏奇能口不伐。
小施寸七捷于神,尽扫浮云见明月。
日出高城啼曙乌,城边风色柳疏疏。关河岁晏侵冰雪,客子天寒叹道途。
明旦乘潮应鼓枻,谁家烧烛且倾壶。平生未解伤离别,却掩衡门坐郁纡。
圣人御宸极,宵衣念元元。简贤付绥抚,申以奖励恩。
万子豫章彦,文科起高鶱。十年峨豸冠,北面奉至尊。
绣衣艳丰采,白笔敷直言。遂膺郡符寄,高盖拥彤幡。
严陵古睦州,山水清郁盘。民淳风俗良,政务故不繁。
所尚简为治,教养心弥敦。诗书振黉宫,耒耜勤田园。
东风蔼林垌,里胥无及门。远迩诵贤守,声闻重玙璠。
念子吾故交,久别情郁烦。兹来未几日,匆匆复南辕。
尝闻范与赵,为睦令绩存。勖哉绍前修,以副平生言。
白鸥江畔金鱼浦,草阁柴扉是我家。昨夜玉堂清梦到,还临流水看梅花。
雨后参差锦树明,碧云楼阁丽秋晴。扁舟閒恋溪亭净,已胜山阴雪夜行。
北风猎猎捲飞沙,之子南辕道路赊。正直冰霜岁华暮,阖闾城下看梅花。